Άρα, τόσο η έννοια της παραδοσιακής δύναμης όσο και της ένδοξης ιστορίας αποτελούν σε μεγάλο βαθμό υποκειμενικά δεδομένα. Για πολλούς (δεν είμαι ένας απ' αυτούς) η Σέικο δεν έχει σχέση με τη λεγόμενη ΥΩ. Για άλλους (ούτε μ' αυτούς συμφωνώ) η Ω απλώς προσπαθεί να γίνει Ρόλεξ. H Lange για παράδειγμα υπάρχει με τη σημερινή της μορφή από το 1990 περίπου και ανήκει στο γκρουπ της Richemont -αυτό σημαίνει ότι έχει μικρή/ασήμαντη ιστορία; Η Laco ή η Wempe που κατασκεύασαν ρολόγια για τη Luftwaffe αποτελούν παραδοσιακές δυνάμεις λόγω ιστορίας; Άρα είναι αποδεκτό να πουλάνε σε υψηλότερες τιμές από την Πανεράι ή τη Franck Muller ή τη Sinn πχ; Οπότε, ο συσχετισμός ιστορίας-παράδοσης-τιμής μάλλον δεν αποτελεί πάντα ασφαλές κριτήριο.