Φίλοι, μιλάμε για περιουσιακά στοιχεία Ομίλου Εταιρειών, όχι για τίποτα αλόγατα που τα "βαστάμε" στη κούρσα για να 'ρθει πρώτη η "Δούκισσα Μον Αμούρ", οκέϋ ;
Αυτό το "δεν θα την αφήσει να γίνει Νο2", μου θυμίζει γηπεδικές κουβέντες του τύπου "Ο Ηρακλάρας είναι ιστορικό σωματείο και δεν θα τον αφήσουν να πέσει". Και μετά, παρ' τον κάτω τον Ηρακλάρα και την Απολλωνάρα και την Αεκάρα και πάει λέγοντας.
Δηλαδή, τι ακριβώς θα κάνει η Swatch Group για να κρατήσει την Omega στην πρώτη θέση ; Ή μάλλον, για να το θέσω καλύτερα, τι ακριβώς θα κάνει που ΔΕΝ το έχει κάνει ήδη (με αποτέλεσμα να έρχεται τώρα από πίσω η Longines σφαίρα). Ξαναλέω, πρόκειται για περιουσιακά στοιχεία, διακριτά μεταξύ τους μεν, του ιδίου ιδιοκτήτη δε. Η Swatch είναι επιχείρηση, δεν είναι Όμιλος Προστασίας Ιστορικών Ωρολογοβιομηχανιών. Ούτε Λέσχη των Omega Fanboys. ’μα ήταν έτσι, άμα δηλαδή ήταν στο χέρι καθαρά της Swatch, τότε η Blancpain και η Βreguet, oι ιστορικότερες των ιστορικών, θα έπρεπε σήμερα να καλπάζουν, όχι να πουλάνε μια χούφτα ρολόγια το χρόνο.
Το μέλλον της Omega και της κάθε Omega θα το αποφασίσει ο καταναλωτής και αυτός είναι που θα υπαγορεύσει στη Swatch την πολιτική της σε βάθος χρόνου. Τα ραπόρτα της αγοράς θα καθορίσουν ποιός θα είναι Νο1 και ποιος Νο2 και ποιός ο δέκα-δύο. Και ας μην ξεχνάμε -η Swatch πάντως δεν το ξεχνάει- ότι όλες αυτές ήταν τελειωμένες εταιρείες που διασώθηκαν, ναυάγια σε salvation και ότι η ιστορία συχνά επαναλαμβάνεται. 'Ό,τι και να λέμε εμείς εδώ για ιστορικότητες και μηχανάρες και φεγγάρια, εάν το καταναλωτικό κοινό στρέψει την πλάτη σε μια εταιρεία, προτιμώντας (για χίλιους δυο λόγους) μια άλλη, τότε αυτομάτως το πουλέν του Ομίλου, του κάθε Ομίλου, γίνεται η άλλη και συναισθηματισμοί δεν χωράνε.