Aντε, για το φίλο μου έκατσα να γράψω κι εγώ ένα ποιηματάκι:
Το Σπύρο όταν τον γνώρισα
είχ' ένα Πανεράι
μα για ν' ανοίξει η συλλογή
τα Σέικο πετάει.
Το Sub, Σπύρο, τι το 'θελες;
Να το φοράς δεν είδα!
Μην το 'θελες για φύλακα
για τ' άλλα στη θυρίδα;
"Θα πάω να πάρω του Τζέιμς Μποντ
το σούπερ το ρολόι"
άκουσ' η Λίτσα κι άρχισε
το μαύρο μοιρολοι.
Και πριν τα δάκρυα τα καυτά
σκουπίσει με μαντήλι
της ήρθε τότε ξαφνικά
ο ουρανός σφοντήλι!
"Γιατί λερώθεις με κακά
σκουπίσθηκες με χέρι;"
"Αχ βρε γυναίκα άσχετη,
είναι καφέ πανέρι!"
Κι από αλάργα θώραγε
τρία μηδέν μεγάλα
στο "τι φοράμε σήμερα"
τ' ανέβασε η κουφάλα!
Φίλε μου να σε χαίρονται
ο Πέτρος και η Λίτσα
αλλά κι εμάς να αγαπάς
αν θες μία σταλίτσα.
Γιατί να ξέρεις σε θωρώ
σα Φίλο κι Αδελφό μου
(Δως μου το Navitimer
γαμώ το κέρατό μου!)
