Αγαπητοί φίλοι του forum,
Ως νέο μέλος αυτής της κοινότητας, θα ήθελα να σας χαιρετίσω και να εκφράσω την χαρά μου που υπάρχει ένα Ελληνικό virtual μέρος συνάντησης για τους λάτρεις του ρολογιού.
Στο θέμα του μηχανικού ή quartz ρολογιού νομίζω ότι δεν υπάρχει εύκολη απάντηση, όχι τουλάχιστον αν προσπαθήσει κάποιος να δει το ζήτημα αντικειμενικά και χωρίς προκαταλήψεις.
Οι φίλοι μας οι Ιάπωνες ως λαός είναι ξεχωριστοί. Αυτό μπορεί να το δει κανείς στις περισσότερες κατασκευές τους, βιομηχανικές ή μη. Η τεχνογνωσία τους σε πολλά θέματα είναι κορυφαία και η νοοτροπία κατασκευής και σχεδιασμού τους επίσης διαφορετική.
Για παράδειγμα, κατασκευάζουν τις ισχυρότερες μοτοσυκλέτες στον πλανήτη, τεχνολογικά κορυφαίες, τρομερά αξιόπιστες και με κάποιο μαγικό τρόπο τις κάνουν και ευκολοδήγητες. Τόσο που είναι σχεδόν βαρετές. Αυτό είναι το πρόβλημα τους, η έλλειψη χαρακτήρα.
Σε αντιστοιχία μια ευρωπαϊκή μοτοσυκλέτα, θα είναι πολύ λιγότερο ισχυρή, τεχνολογικά απλώς καλή, και με μέτρια αξιοπιστία. Έχει όμως χαρακτήρα, δηλαδή αυτό που κάποιοι ονομάζουν ψυχή.
Η αναλογία με τον κόσμο των ρολογιών είναι φανερή. Το ρολόι Quartz είναι αυτό που θα έπρεπε να είναι εξ΄ορισμού το ρολόι: όργανο μέτρησης του χρόνου. Όχι εργαλείο αποθέωσης της μικροτεχνικής, όχι κόσμημα, όχι status symbol. Κάνει αυτό που σχεδιάστηκε να κάνει και το κάνει με τον καλύτερο τρόπο. Δεν είναι και μικρό πράγμα ένα ταπεινό ρολόι των 300€ να «ντροπιάζει» ένα μηχανικό ρολόι των 20.000€ στην ακρίβεια μέτρησης του χρόνου.
Τα προβλήματα ξεκινούν όταν ζητήσει κανείς το κάτι παραπάνω, τον λεγόμενο χαρακτήρα. Όπως και με τις μοτοσυκλέτες, τα Ιαπωνικά quartz ρολόγια είναι μάλλον ουδέτερα και απρόσωπα. Όχι γιατί οι κατασκευαστές τους τα αντιμετωπίζουν ως μαζικά καταναλωτικά αγαθά όπως νομίζουν μερικοί (…ώστε φτιάχνουν και πιεσόμετρα, ε!), αλλά γιατί είναι μέρος της κοσμοθεωρίας και της νοοτροπίας τους το προϊόν που παράγουν να υπηρετεί τον κάτοχο του και όχι το αντίστροφο.
Τα μηχανικά ρολόγια, είναι κάτι το διαφορετικό. Το γεγονός πως κάτι χωρίς την βοήθεια της τεχνολογίας καταφέρνει και εκτελεί με μηχανικό τρόπο επίλυση σχετικά πολύπλοκων υπολογισμών, είναι ένα θαύμα από μόνο του. Ένα θαύμα που ο κάτοχος του έχει την χαρά να φορά στον καρπό του.
Τα προβλήματα σε αυτήν την περίπτωση ξεκινούν πάλι από την ίδια αφετηρία: την στιγμή που κάποιος θελήσει το κάτι παραπάνω. Όπως και με τις Ευρωπαϊκές μοτοσυκλέτες, τα μηχανικά ρολόγια είναι μάλλον απαιτητικά και ιδιότροπα. Η ακρίβεια τους στην μέτρηση του χρόνου είναι μέτρια, χρειάζονται συντήρηση ποικιλοτρόπως και δεν λείπουν και οι διάφορες «εκπλήξεις». Εν ολίγοις το μηχανικό ρολόι ζητά από τον κάτοχο του να το υπηρετεί.
Όλα τα παραπάνω προκύπτουν αν δει κανείς το ζήτημα όσο μπορεί αντικειμενικά, χωρίς προκαταλήψεις και με απλότητα. Αν βάλει κανείς στην εξίσωση παράγοντες όπως: διαφορά κόστους, διαφορά κύρους, marketing, παραμύθια (έχω προσωπική γνώση), μεγάλους εγωισμούς, γνώση τότε τα πράγματα περιπλέκονται πολύ.
Εσείς τι προτιμάτε, μια «απρόσωπη» Honda CBR1000RR που γίνεται προέκταση της προσωπικότητας σας, ή μια «απαιτητική» ΒΜW R1200S που θα προσπαθείτε να την δαμάσετε;
Έναν υπηρέτη ή μια πιθανή φιλενάδα; (!)
Ψηφοφορία
