Το event ήταν την Παρασκευή το απόγευμα, με το σ/κ στη μέση πήρα λίγο χρόνο να ξεκουραστώ.
Πάμε λοιπόν τώρα λίγα λόγια και φωτογραφίες από τη βραδιά στη μπουτίκ Sincere του εμπορικού κέντρου Takashimaya στην Orchard Road. O σκοπός ήταν η παρουσίαση των novelties 2015 από τη σειρά Villeret.
Έβγαλε ένα λόγο ο CEO της Sincere, και μετά έκανε μία παρουσίαση ο Jerome. Στην παρουσίαση έδωσε κάποιες μικρές λεπτομέρειες για τη σειρά Villeret, λεπτομέρειες οι οποίες δείχνουν ότι από τότε που ανέλαβε οδηγεί σταθερά την εταιρία να πάει μπροστά στο χώρο της Υ.Ω. (στο μέτρο του δυνατού).

Θα ξεκινήσω από το δυνατό κομμάτι, το περίφημο
Montblanc Heritage Chronométrie Vasco da Gama ExoTourbillon Chronograph. Μόνο η μεγάλη γέφυρα πάνω από το 'κλουβί' του τουρμπιγιόν, δουλεύεται εξ'ολοκλήρου δύο εβδομάδες. Όλα τα καλά κομμάτια της σειράς έχουν το μηχανισμό με χειροποίητη εργασία, σε αντίθεση με τους περισσότερους μεγάλους και γνωστούς οίκους όπου τα μέρη ενός μηχανισμού περνούν πρώτα από δούλεμα στη μηχανή και μετά από δούλεμα στα χέρια τεχνίτη.

Το ρολόι είναι πολύ όμορφο, με enamel και χρυσό στο καντράν (οι δύο μπλε υδρόγειοι είναι ολόκληροι από χρυσό και έναμελ). Η διάσταση της κάσας είναι 47 χιλιοστά. Περιορισμένη έκδοση 18 κομματιών. Το λουρί είναι με εντελώς διαφορετικό δέρμα πάνω και κάτω (από μέσα δηλαδή), έτσι ώστε να είναι ανθεκτικό και λιγότερο ευαίσθητο στην εσωτερική του μεριά. Το λουρί φτιάχνεται στο ατελιέ της ΜΒ στη Φλωρεντία, εκεί όπου φτιάχνονται όλα τα δερμάτινα είδη της ΜΒ.
Το ρολόι το είχαν σε γυάλινη βιτρίνα και μετά τις παρουσιάσεις το έβγαλαν για να το δει και να το δοκιμάσει όποιος ήθελε. Ο Jerome μας έφερε το ρολόι μαζί με μία λούπα (εκεί που ήταν ο Ρόμπιν, μοδεράτορας του ΜΒ φόρουν στο Purist Pro και φίλος εδώ στο γκρουπάκι που έχουμε) κι άρχισε να μας εξηγεί το πόσο λεπτό και διακριτικό είναι το deployant buckle αλλά και πόσο εύκολα μπορεί κανείς να απολαύσει την ομορφιά των δύο μπλε υδρογείων στο καντράν, αν πάρει τη λούπα και κρατώντας το ρολόι αρχίσει να απομακρύνει το μάτι του από το καντράν (σαν να κάνει zoom out δηλαδή). Το δοκίμασα και η εικόνα ήταν πανέμορφη...

Δεν μπορώ όμως να πω ότι το ρολόι με εντυπωσίασε περισσότερο από άλλα (παρόμοιας τιμής) που έχω επίσης δοκιμάσει. Σαν παράδειγμα θα αναφέρω το ALS Rattrapante 1815 σε πλατίνα. Υποθέτω πως πιθανώς ίδιο θα είναι το συναίσθημα αν είχα καταφέρει να δοκιμάσει κι ένα διηνεκές chrono τουρμπιγιόν της Πατέκ. Βέβαια, άλλα τα complications που έχει το Βάσκο ντα Γκάμα, κι άλλα αυτά του Λάνγε Ρατραπάντε για παράδειγμα. Οπότε κάπου πιθανώς και να συγκρίνουμε όχι ακριβώς τα ίδια πράγματα, αν και εδώ που τα λέμε σ'αυτό το επίπεδο χειροποίητης δουλειάς τίποτε δεν είναι ίδιο.
Ο Jerome ανεφέρθη στην συνεχιζόμενη 'μάχη' που πάντοτε υπάρχει μέσα σε κάθε maison, στο ότι δηλαδή από τη μία μεριά είναι οι μηχανικοί κι από την άλλη είναι οι ωρολογοποιοί. Η εν λόγω 'αντιπαλότητα' και εκ διαμέτρου θεώρηση των πραγμάτων υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Στην ΜΒ μάθαμε ότι η πλάστιγγα είναι υπέρ των μηχανικών μεν, ο κάθε ωρολογοποιός δε είναι υπεύθυνος για μία συγκεκριμένη σειρά/μοντέλο από το στάδιο της σχεδίασης, κατόπιν στην παραγωγή, και τέλος στη συντήρηση. Τα ρολόγια δοκιμάζονται 'δεμένα'/έτοιμα για 500 ώρες, φαντάζομαι πως αυτό είναι στα πρότυπα της διαδικασίας που έχει εδώ και πολλά χρόνια η JLC.
Πάμε σε άλλο ένα δυνατό κομμάτι, το οποίο δοκίμασα μόνος και κατάφερα να φωτογραφήσω. Είναι το
Montblanc Nautique Regulator, που έρχεται σε σετ με το ύψους 93 εκατοστών σταθερό 'ταίρι' του. Πάλι περιορισμένη έκδοση 18 κομματιών, με το σταθερό κομμάτι του σετ να το τοποθετούν πολλοί αγοραστές στο γιωτ που έχουν.



To Regulateur Nautique (το 'άλλο μισό' του ρολογιού που φοριέται στον καρπό).
Το σετ Regulateur Nautique, στα 339,000 Eur λιανική.Τα κομμάτια αυτά της ΜΒ είναι πολύ ιδιαίτερα. Είναι καθαρά εμφανές πως γίνεται συστηματική και σοβαρή δουλειά στην εταιρία. Φουλ Μινέρβες, monopushers, αλλά προσωπικά βρίσκω την αισθητική όλων των κομματιών όχι ακριβώς του γούστου μου, τουλάχιστον προς το παρόν. Τα πιό απλά κομμάτια, από Annual calendars/Moonphase calendars ως τα τύπου master ultra thin διηνεκή, μοιάζουν είτε με JLC M.U.T. είτε με τα πολύ απλά Lange. Ακόμη και το
Heritage Chronometrie Exotourbillon Minute Chronograph (επόμενη φωτό) θυμίζει το κυλινδρικό τουρμπιγιόν της Ζαζ... Άποψή μου είναι πως αισθητικά η εταιρία έχει δρόμο ακόμη.
Heritage Chronometrie Exotourbillon Minute Chronograph και πίσω δεξιά στο βάθος της μικρής βιτρίνας το Vasco da Gamma LE 60 edition.Ένα πολύ ενδιαφερον κομμάτι, το διηνεκές σκέλετον (στο χέρι του Ρόμπιν, το ρολόι θα παρουσιαστεί επίσημα σύντομα):

Στη διάρκεια της βραδιάς είχα την ευκαιρία να μιλήσω με τον Jerome, για περίπου 10 λεπτά. Απλός και ενθουσιώδης, μου είπε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Επιβεβαίωσε το ότι είναι όντως από τους ανθρώπους που έχουν πάντα το τεχνικό κομμάτι ως (ας το πούμε) προτεραιότητα, όπως άλλωστε είχε κάνει και στην JLC. Μου είπε πως τα στρατηγικά πλάνα πάνω στα οποία βαδίζει η εταιρία είναι πλάνα 5-ετίας, κι ότι αν αύριο θελήσει να ξεκινήσει ένα project για μοντέλο/μηχανισμό που θα βασίζεται σε μηχανισμό που ήδη υπάρχει, στήνει την ομάδα και θέτει χρόνο ολοκλήρωσης του project τους 12 μήνες.
Αν από την άλλη θέλει να στήσει μία ομάδα για να δουλέψουν πάνω σε ένα ρολόι το οποίο όμοιό του δεν έχουν, και ως συνέπεια πρέπει να ξεκινήσουν από λευκό χαρτί, τότε ο χρόνος ως την ολοκλήρωση του project είναι 24 μήνες (μου είπε συγκεκριμένα "...
σε 2 χρόνια ακριβώς θα έχω το νέο movement...") Εντυπωσιακή ήταν και η γνώση του για τα υπόλοιπα προιόντα της εταιρίας, φυσικό και αναμενόμενο μεν, δείχνει όμως την αφοσίωσή του στο έργο που έχει αναλάβει.
Κλείνοντας, να δώσω μερικές φωτό από τα πιό απλά μοντέλα αλλά και από το ωραίο δώρο που μας έκανε η ΜΒ για την παρουσία μας στο event.




To
World Time το δοκίμασα στην έκδοση με μπρασελέ, τίποτε το ιδιαίτερο για να είμαι ειλικρινής. Ωραία hour & minute hands και έξυπνο το concept του να κοιτάς από πάνω και ο χάρτης να φαίνεται φωτισμένος (πμ/μμ) όπως μας περιέγραψε ο Jerome. Από 'κει και πέρα όμως, κι όπως είπα παραπάνω, αισθητικά θα ήθελα κάτι διαφορετικό.
Το δώρο:

