Ας το παρουσιάσουμε και σωστά το ρολογάκι...
Λοιπόν το γυρόφερνα το Aquis και στο παρελθόν και είχα φτάσει πολύ κοντά στο να πάρω το πορτοκαλί, αλλά έκανα πίσω την τελευταία στιγμή.
Όμως βλέποντας από κοντά το ρολόι του Παναγιώτη, το οποίο είναι σε εξαιρετική κατάσταση και δεδομένου του χρωματικού συνδυασμού που μου άρεσε πολύ και αυτών των δεικτών (που τους προτιμώ από τους μεταγενέστερους) δεν ήθελα και πολύ για να ξανακυλήσω
Ορίστε μερικές φωτό με το rubber:
Το οποίο (rubber) είναι εξαιρετικής ποιότητας και έχει ένα clasp που όμοιο του δεν έχω ματαξαναδεί !!! Μιλάμε για ποιότητα, στιβαρότητα και μηχανισμό μικρορυθμισης, που δεν περίμενα να δω σε ρολόι τέτοιου budget...
Και μετά το rubber, περνάμε στην άλλη option. Μπρασελέ. Το οποίο είναι όγκου και στιβαρότητας...ερπύστριας ! Μα την αλήθεια. Ούτε τέτοιο μπρασελέ έχω ματαξαναδεί...
Είναι ογκώδες σχετικά (στο μεταγενέστερο μοντέλο το «μάζεψαν» λίγο) αλλά δεδομένου του χαρακτήρα του ρολογιού, δε σε πειράζει.
Εικάζω ότι αν σε φάει ο Μεγάλος Λευκός, εκεί στα πέριξ του Σύδνεϊ, παίζει αν δαγκώσει το μπρασελέ να σπάσει κάποιο από τα 312 δόντια του (δεν ξέρω αν έχει τόσα, αλλά έχει πολλά...) και να το μετανιώσει
Κατά τ´ άλλα έχουμε open back, αν και νομίζω ότι δε χρειάζεται για κάποιο λόγο, δεδομένης της σχετικά απλής καλίμπρας που φοράει το ρολόι:
Υποθέτω ότι κάποιοι κάνουν κέφι να χαζεύουν τι έχει μέσα το ρολόι, τα βιδάκια, τα ελατηριάκια κλπ. Προσωπικά έναν τέτοιο μηχανισμό δε νομίζω να κάθομαι να τον χαζεύω...
Μιλάμε για ένα ρολόι 43mm που φοριέται άνετα λόγω μικρού l2l. Στα μάτια μου πρώτα φαντάζει ως tool-watch και μετά ως ένα all around sport ρολόι.
Είναι ένα ρολόι που φοριέται άνετα μεν, αλλά έχει «παρουσία» στον καρπό. Δεν περνάει απαρατήρητο. Και μεγάλο μέρος «ευθύνης» γι’ αυτό έχει και το θηριώδες μπρασελέ του.
Το Colt ας πούμε είναι σαφώς κομψότερο και πιο μαζεμένο (3mm λιγότερα είναι αυτά) αλλά σε θέλω να προσπάθεις να διακρίνεις το bezel του υποβρυχίως...
Αυτό μας πάει και στο επόμενο θέμα: η στεφάνη είναι κεραμική με μαύρους χαρακτήρες. Αισθητικά τους προτιμώ από τους άσπρους που έχει το επόμενο μοντέλο, δεν ξέρω όμως κατά πόσο οι μαύροι είναι ευανάγνωστοι σε συνθήκες χρήσης (υποβρυχίως εννοώ). Αν κατέβω ποτέ κάτω απ´ τα 18m θα σας ενημερώσω. Μην έχετε αγωνία.
Παραθέτω και μια φωτό από το επόμενο μοντέλο για να δείτε τη διαφορά στους δείκτες & στο bezel:
Τέλος, το «φλέγον» ερώτημα: πως θα ζήσω χωρίς αλλαγές λουριών;
Θα ζήσω. Το είχα κάνει άλλωστε με επιτυχία με το Roamer που είχε περάσει ένα φεγγάρι από τα χέρια μου. Μια απόφαση είναι. Άλλωστε έχω και το ΡΑΜ για να ξεχαρμανιάζω.
Αυτό που με εκνευρίζει, δεν είναι η μη-δυνατότητα αλλαγής λουριών (που στην τελική αν είσαι τρελαμένος υπάρχουν customized λύσεις σε διαφορά budget) αλλά οι σπαστικές μπαρέτες με τις δυο κεφαλές, που καθιστούν τη διαδικασία αλλαγής δύσκολη (για αρχάριους) και σπαστική για εμένα που έχω αναπτύξει μεν το knowhow, αλλά και πάλι απαιτείται προσοχή, ηρεμία και να μην έχεις...φλοκάτη στο πάτωμα. Γιατί αν σου πέσει το βιδάκι κάτω, άστα βράστα. Το είχα γράψει & στο review του ZRC. Μια μπαρετόβιδα που να βιδώνει στην μια άκρη του lug, θα καθιστούσε την όλη διαδικασία αστεία και κυρίως ασφαλέστερη. Εγώ ως ψυχαναγκαστικός, πάντα έχω τη φοβία ότι δεν έχω σφίξει τις βιδούλες αρκετά...
Τέλος πάντων, αυτά τα ολίγα για το νέο απόκτημα.
Για ο,τιδήποτε νεότερο προκύψει από τη χρήση του, θα σας ενημερώσω