Στη Shanghai στα καταστήματα είναι όχι απλώς μη φιλικοί, αλλά πολλές φορές και χειρότεροι ακόμη κι από αυτούς που έχουμε εδώ - ακόμη κι αν ψωνίσεις.
Αξέχαστη η εμπειρία που είχα στη Montblanc το 2012 (μιλάμε για €2k λογαριασμό), έχει 4-5 μπουτίκ εκεί.
Γύριζα τις μπουτίκ γύρω-γύρω με τα πόδια για να βρω την πένα με το nib που ήθελα.
Μετά βρήκα μία δερμάτινη θήκη για τις δύο πένες που τελικά πήρα, η οποία είχε ένα μικρό αποχρωματισμό σε ένα σημείο - δεν μου κατέβαζαν την τιμή με τίποτα.
Άθλιοι, αλλά έτσι είναι. Δεν τους ενδιαφέρει. Συν το ότι οι τιμές στην Κίνα είναι πανάκριβες λόγω φόρων. Ποτέ ξανά, ειδικά όταν έχεις Hong Kong, Σιγκαπούρη και Ιαπωνία εκεί δίπλα.
Οι Κορεάτες είναι ψυχροί και σκληροί (αν και συναισθηματικοί).
Οι Κινέζοι το ίδιο, με την έξτρα διαφορά ότι ο Κινέζος θα σε ξεφτιλίσει κι από πάνω.
Μου τά'λεγαν παλαιότεροι, δεν άκουγα, αλλά έτσι είναι.
Την άλλη φορά για δύο ζευγάρια μανικετόκουμπα στη μπουτίκ Cartier στο Busan, $450 έκαστο, κάθομαι, διαλέγω, αποφασίζω, πάω να πληρώσω, και καθυστερεί η όλη διαδικασία.
Ρωτώ τί γίνεται βρε παιδιά, έρχεται και μου λέει "...ξέρετε, έχουν αλλάξει οι τιμές πριν ένα μήνα (ανατίμηση) και τα καρτελάκια έχουν τις παλιες τιμές πάνω..."
Είχε κλείσει το dept store στις 9μμ κι εμείς είμασταν ακόμη μέσα διότι έκανα διαπραγματεύσεις με τον sales manager από τη Seoul που επίμονα ήθελε να δώσει τελικά μόνο το ένα ζευγάρι στην παλιά τιμή, ζητώντας να πληρώσω το άλλο στη νέα τιμή... Ωραίο νεγκοσιέσιο. Τί να πείς. Δεν τους νοιάζει, απλά. Ψυχροί, σκέψου να μην ήταν και δικό τους λάθος δηλαδή.
Τέλος πάντων, συγγνώμη για την παρένθεση.
Το μαύρο dial στο 15500ST είναι (α) ίσως ακόμη πιό versatile από το γκρι, και (β) δίνει καλύτερο contrast.
Πάντα παίζει ρόλο βέβαια και τί άλλα κομμάτια έχει κανείς, π.χ. αν διατηρείται συλλογή τότε καλό είναι να έχει κάποιος και μπλε αλλά και μαύρο ή γκρι dial.
Τώρα είδα τις φωτό, άνετο το chrono 41mm, πολύ άνετο, μιά χαρά στον καρπό σου size-wise.