Είναι όντως όμορφο όταν γίνεται αυτό, δηλαδή κάποιος να δίνει στην επόμενη γενιά ένα κειμήλιο, ένα παλιό ρολόι.
Προσωπικά, θα ήθελα πολύ να μου είχε δοθεί ένα κλασικό ρολόι τσέπης, αλλά αυτό δεν έχει γίνει. Είχε ο παππούς μου ένα, αλλά το έχει ένας ξάδελφός μου τώρα.
Όσο όμως και αν μας αρέσει αυτό, πιστεύω στην πράξη ίσως να μη λειτουργεί τόσο... Εννοώ ότι μπορεί κάποιος να το δώσει σε καλή κατάσταση στους απογόνους, συνήθως όμως το ρολόι καταλήγει να το τρώει η αχρησία, και κάποιες φορές να χάνεται κιόλας σε καμιά αποθήκη. Είναι πιστεύω ελάχιστοι αυτοί που θα εκτιμήσουν ένα τέτοιο δώρο από τους προγόνους τους, και θα το συντηρούν ή/και θα το χρησιμοποιούν.
Για το παραπάνω, φταίνε διάφοροι παράγοντες. Ένας είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος και γνώσης του αντικειμένου. Ένας άλλος είναι ότι η μόδα αλλάζει, και δεν αρέσουν τόσο τα παλιά ρολόγια στις νεότερες γενιές (κυρίως το μέγεθος σε ρολόγια χειρός). Αρκετοί τα πουλάνε για οικονομικούς λόγους. Είναι πιστεύω ελάχιστοι αυτοί που θα τους μαγέψει ένα τέτοιο κειμήλιο, και θα το προσέξουν και αυτοί για δική τους ευχαρίστηση ή και να το δώσουν αντίστοιχα στην επόμενη γενιά.
Έτσι είναι τα πράγματα και αφήστε την Patek να κάνει το marketing της

ΥΓ: Θα ήταν ωραίο να βάζουμε εδώ τα δικά μας ρολόγια-κειμήλια. Βάλτε παιδιά φώτος από αυτά που σας έχουν δοθεί, να δούμε ωραία νοσταλγικά κομμάτια!
Εμένα μου είχε κάνει δώρο ο πατέρας μου αυτό το κουρδιστό Certina, σε μη λειτουργική κατάσταση. Αν μου άρεσε, θα το είχα φτιάξει. Τώρα, είναι σε ένα συρτάρι απλά και κάθεται...

