- Λουντμίλα: Κύριου Πάνου σας ξεσκόνισα και του αράχνη.
- Πάνος: (γκντουπ)
-Λ: Ααααα! Κύριου Πάνουουου τι πάθατε;
-Π: (μετά από 1' στην αγκαλιά της Λουντμίλας) Κακούργα. Θες να με πεθάνεις.
-Λ: Μα κύριου Πάνου.
-Π: Κεριά και λιβάνια! Δε σου 'πα να μην ακουμπήσεις ποτέ τα ρολόγια και την αράχνη;
-Λ: Μα κύριου Πάνου χθες μου λέγατε "Λουντμίλα αράχνη θέλει ξεσκόνισμα".
-Π: Μωρή, όταν σου 'λεγα "Λουντμίλα αράχνιασε το εργαλείο, θέλει ξεσκόνισμα" τον τοίχο έδειχνα;