Και μου αρέσει το SEIKO πάνω γιατί για όσους δεν ξέρουν είναι απλά ένα SEIKO
Και γι' αυτό, αλλά και επειδή ένα Seiko, οποιασδήποτε κατηγορίας τιμής, οφείλει να τη διαδηλώνει, να τη βροντοφωνάζει, την ταυτότητά του, όχι να την κρύβει (όπως λέμε "είμαι ολίγον Seiko"). Επειδή από πίσω υπάρχει μακρά και σημαντική ιστορία και παράδοση (μακρότερη και σημαντικότερη από αρκετές επώνυμες ελβετικές μπράντες πρώτης γραμμής) κι ένα μητρώο απίστευτων τεχνικών καινοτομιών και επιτευγμάτων.
H απαλοιφή του λογότυπου SEIKO από τα dials των GS για λόγους marketing είναι τελικά κομπλεξισμός και ασέβεια προς την ίδια την ιστορία της φίρμας. Εξάλλου, τη φήμη τους σαν σπουδαία ρολόγια τα GS την απέκτησαν με το SEIKO φόρα-παρτίδα, το να σνομπάρουν λοιπόν τώρα τον ίδιο εαυτό τους, είναι λάθος. Λάθος που φαίνεται ακόμη πιο χτυπητό, ειδικά στην παρούσα στιγμή, που η Seiko αποφασίζει να μικρύνει τις αποστάσεις (σε μερικές περιπτώσεις γκρεμίζοντας και τα σύνορα, βλ. περίπτωση Prospex LX ή ακόμη περίπτωση Presage με Arita dial και μηχανάρα 6L35) ανάμεσα στα "κοινά" Seiko και στα Grand.
Είναι σα να χωρίζεις την πραμάτεια σου σε α΄ και β΄ διαλογής εμπόρευμα. Όμως, η πραγματικότητα είναι πως η Seiko, η μόνη εταιρεία στον κόσμο που μπορεί να κατασκευάσει ρολόϊ σε οποιαδήποτε κατηγορία τιμής και μάλιστα ολομόναχη, δεν έχει στη γκάμα της ούτε ένα προϊόν β΄ διαλογής, με γνώμονα πάντα την τιμή πώλησης. Έτσι, ένα 5άρι είναι -στα λεφτά του- τόσο πρώτης διαλογής ρολόϊ όσο ακριβώς ένα Grand Seiko στα δικά του λεφτά, ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο. Είναι εξίσου τίμια ρολόγια, και τα δύο.
Βλέπω, ακούω, διαβάζω -ενίοτε, δυστυχώς, βιώνω και ο ίδιος- φοβερά προβληματικές καταστάσεις με προϊόντα της ελβετικής ωρολογοβιομηχανίας, προϊόντα "υπεράνω πάσης υποψίας", προϊόντα πολυτελείας, προϊόντα πρώτης ποιότητας -υποτίθεται. Και για να μη μυγιαστούν κάποια ευαίσθητα αυτιά, δηλώνω ευθέως, δεν μιλάω για τη Rolex, τα Rolex, ασχέτως του πως αξιοποιούνται και "δουλεύονται" στην αγορά, σαν ρολόγια -κατασκευαστικά- είναι αστέρια,. για μένα τα μόνα αξιόπιστα ελβετικά ρολόγια, τουλάχιστον μέχρι την κατηγορία τιμής που μπορώ εγώ ν' απλωθώ (δεν είχα ποτέ PP, AP και τοιαύτα ξωτικά, μήτε και θ' αποκτήσω ποτέ, άρα δεν γνωρίζω-δεν απαντώ, δεν με αφορούν και δεν με κόφτουν στο ελάχιστο). Μιλάω όμως για άλλες πρωτοκλασσάτες φίρμες, που πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Πέντε, έξι, εφτά, δέκα χιλιάρικα, τέτοια ρολόγια. Καλίμπρες που αλλάζουν κάθε δυο χρόνια, επειδή στην πράξη αποδεικνύεται ότι η τελευταία εκδοχή του τάδε ιστορικού χρονογράφου χάνει ίσαμε και τριάντα δεύτερα τη μέρα, ακατέβατα. Ρολογάκια της σειράς, με την 7750 να κουδουνάει μέσα σαν κοπάδι γίδια, και να πωλούνται στα πέντε χιλιάρικα και έξι, ένεκα "ιστορικά" κι αυτά. Ρολόγια αδιάβροχα, υποτίθεται, που μπάζουνε νερά στ' αμπάρια μόλις πας να πλύνεις στα χέρια σου, ρολόγια δύο ετών που θέλουν ρεκτιφιέ από το πουθενά και τόσα άλλα τραγελαφικά. Αυτά είναι ανέντιμα ρολόγια, όχι τόσο επειδή είναι κακοσχεδιασμένα-κακοφτιαγμένα, αλλά ιδίως επειδή είναι πανάκριβα και πουλάνε την αναγραφόμενη τιμή ως δήθεν ποιότητα (και όχι, ως έδει, την ποιότητα σε ορισμένη τιμή).
Λοιπόν, δεν ξέρω, εγώ αυτό που νοιώθω είναι πως όσος κόσμος παραμένει στα μηχανικά ρολόγια εν έτει 2019 -θέλει και δεν θέλει- μια στοιχειώδη γνώση την αποκτά και σήμερα είναι τόσο εύκολο πια να μάθεις πράγματα με λίγο ψάξιμο, τόσο εύκολο να βγούν τη φόρα τ' άπλυτα της καθεμίας εταιρείας, τόσο εύκολο να γκρεμιστούν ορισμένοι μύθοι που θα έπρεπε δηλαδή από καιρό να έχουν γκρεμιστεί, αλλά δε βαριέσαι, ποτέ δεν είν' αργά.
Τελευταία μηνύματα
, που έχουν απωλέσει το 50% της αξίας τους με το που θα βγεις από την πόρτα του AD. Και εκεί μιλάμε για απώλειες τάξης χιλιάδων ευρώ, όχι δυο κατοστάρικα κάτω που θα φύγει το Presage, το οποίο μάλιστα έχεις κατευχαριστηθεί πριν το δώσεις.
