Μετά από καιρό, είπα να κάνω μία βολτίτσα, πιο πολύ στο περπατητό, για να αρχίσω να ξεσκουριάζω:
Ξεκίνησα με παρέα & αρκετά αργό ρυθμό & έτρεξα λίγο, κανένα τέταρτο προς το τέλος.
Η πολύ δυσάρεστη έκπληξη της ημέρας, ήταν στη στάση μου για μερικές ασκησούλες, στα υπαίθρια όργανα.
Όπου αντιληπφθηκα ότι κάποιοι προφανώς, θεωρούν ως ύστατη στιγμή του «αντιφασιστικού αγώνα» να γ@μήσουν με μουτζούρες, αυτοκόλλητα & χαρτομάνι, ένα δημόσιο χώρο. Όπου συγκεντρώνεται κόσμος με παιδιά, σκυλιά κλπ. να περάσει λίγο ευχάριστα την ώρα του.
Τα σχόλια δικά σας:
Μιλάμε πλέον για μ@λ@κες με ονοματεπώνυμο & αυτοκόλλητη «υπογραφή».
Τι να πω. Πολιτικός πολιτισμός στα καλύτερα του...
Στην καθιερωμένη στάση πριν το σπίτι για ένα καφεδάκι στο χέρι, βρέθηκα αντιμέτωπος με πολλούς πειρασμούς, αλλά είμαι περήφανος γιατί δεν ενέδωσα:
Ωραίο πράγμα η λιακάδα, σου φτιάχνει την μέρα. Κρίμα που απ´ όσο είδα, η ερχόμενη εβδομάδα θα μας ξανα-«δαγκώσει» θερμοκρασιακά.
Sent from my iPhone using Tapatalk