ωραίο και το MC αλλά με χαλάνε οι κούτσικοι δείκτες χωρίς lume
Γιατί, αυτό είναι αντρικό μοντέλο;
Ας απαντήσω εδώ, να μη βαραίνουμε το άλλο νήμα ("τί φοράμε σήμερα").
Έχει κλασικά μοντέλα και σχέδια η Cartier, όπως φερ'ειπείν τα Tank / Santos. Όμορφα, αλλά με ΕΤΑ και χαμηλή μεταπωλητική αξία τί να το κάνεις? Τα καινούργια βέβαια είναι με in-house, αλλά εντάξει τώρα, έχουν ακόμη περιθώρια βελτίωσης. Εδώ οι άλλοι φτιάχνουν ρολόγια επί 175 χρόνια, τί να πει τώρα το μπαρόκ Τανκ? Παίρνεις ένα Reverso ατσάλινο και είναι η μέρα με τη νύχτα σαν ρολόι.
Ένας από το TRF μου έγραψε τις προάλλες "...
δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θες να πας να πάρεις ένα εύθραυστο ρολόι όπως το Πατέκ..." Αν τα ΡΡ είναι "εύθραυστα", τότε τα Cartier τί μπορεί να είναι? Μην υπερβάλλουμε.
Πιό λεπτεπίλεπτα κι "εύθραυστα" από πολλά άλλα. Κορώνα που κουμπώνει αντί να βιδώνει, χαμηλή υδατοστεγανότητα, κ.ο.κ. Είχα το Calibre de Cartier, leather strap, steel case, deployant buckle. Ωραίο ρολόι αλλά για 6,700 Αμερικάνικα duty free που το πήρα πέρυσι το Μάρτιο, τί να πω, καλύτερα να τα κράταγα. Το Santos XL είναι κι αυτό πολύ ωραίο, το γυρόφερνα (μισό-μισό, γύρω στα $9,750) αλλά το άφησα στο τέλος.
Είναι ενδιαφέροντα κομμάτια, το
Santos Dumont είναι καλό, το
Roadster έχει πιό άγρια ομορφιά αλλά δεν πάει σε όλους, το
Ballon Bleu είναι πιό διακριτικό κι ωραίο στο χέρι - ιδιαίτερα μισό-μισό, τα υπόλοιπα είναι ναι μεν εντάξει αλλά πάλι όχι για χτυπήματα και λοιπά...
Αυτό το
Rotonde με τα διαμάντια είχε 49 χιλιάρικα, duty free. Δηλαδή, τί να βάλεις? Με τέτοιο κασέ παίρνεις ό,τι θες, ρολογάρα.
Δεν ξέρω, εγώ το
Calibre de Cartier το έδωσα όταν πήρα το ΑΡ. Δεν μου λείπει, ιδιαίτερα το strap που είχε μέσα στα 2/3 (από τα lugs ως το deployant buckle) horn. Μου τό'σφιγγε το χέρι σαν τανάλια. Κι άμα πας να το λυγίσεις μπορεί να σπάσει, άντε πλήρωνε πάλι μετά. Υπ'όψιν ότι ακόμη και τα Duometre έχουν strap στο ίδιο στυλ, λίγο πιό χοντρό (λόγω του ότι το ρολόι είναι πιό βαρύ) αλλά πάλι με κέρατο μέσα.
Αυτά τα ρολόγια είναι νά'χεις μεγάλο rotation και να μη σε νοιάζει. Να τα φοράς μιά στα τόσα, σε μέρος και κατάσταση που δεν θα ταλαιπωρηθούν (σε γενικές γραμμές μιλάμε πάντα - φοριούνται και κάθε μέρα, αλλά με την κουμπωτή κορώνα παίρνεις το ρίσκο σου αν το ρολόι το αφήνεις σε πιστσιλίσματα, νερά, πλυσίματα κλπ.)
Ρόλεξ δεν είναι, σε σκληρό περιβάλλον δεν είναι να μπαίνουν, ακριβά είναι κι έχουν και τη μύτη ψηλά σε όλες τις μπουτίκ, ναι, καλύτερα μανικετόκουμπα και καμμία ωραία τσάντα, στυλό ή πορτοφόλι. Ρολόι άλλη φορά. Για γυναίκες τώρα, χμμμ, ναι. Γνώμη μου πάντα...