Η πλατίνα είναι πλατίνα, είναι ο βασιλιάς. Προσωπικά δεν έδινα πολύ σημασία, όμως άπαξ κι αρχίσεις και δοκιμάζεις ρολόι με κάσα σε πολύτιμο μέταλλο, καταλαβαίνεις τη διαφορά. Το εν λόγω μοντέλο σε Rose Gold με μαύρο dial πάντως, έστω και στα 41 χιλιοστά (χωρίς τα λατινικά στα hour markers που έχει το 39-άρι), είναι πάρα πολύ ωραίο.
Μίλησα με τη μπουτίκ της Lange πριν λίγο, θα πάω αύριο να δω ένα ολοκαίνουργιο Datograph 41mm RG. Μου είπαν πως το παρέλαβαν την Τετάρτη που μας πέρασε. Θέλω να το δω από κοντά, ώστε να είμαι σίγουρος για το χρώμα, για το πώς δένει το κόκκινο/λευκό PR indication, αλλά και για το πώς δείχνει το ρολόι χωρίς τα λατινικά στο 10μμ / 2μμ / 6μμ με την 41mm κάσα . Στην παρέα έχουμε τον Eugene και τον Robin, και οι δύο έχουν 39-άρια (ένα Plat κι ένα RG black dial).
Είμαι περίεργος να δω αν είναι ο ροζ χρυσός της Λάνγκε σαν αυτόν της Πατέκ - πάρα πολύ έντονο, διαπεραστικό και ζεστό χρώμα. Πανέμορφο στην κυριολεξία να το κοιτάς...
Όλοι οι φίλοι/WIS εδώ είναι υπέρ του πρώτου, δηλαδή της έκδοσης με τα 39 χιλιοστά χωρίς PR στο dial. Είτε σε ροζ χρυσό είτε σε πλατίνα, δεν έχει τόση σημασία. Το καινούργιο Datograph στα 41 χιλιοστά δεν έχει τη θρυλική φήμη κι εκτίμηση που έχει το πρώτο Dato (τουλάχιστον όχι ακόμη).
Εχθές δεν κοίταξα για άλλα. Προχθές είχα δει το
ΑΡ RO με ατσάλινο μπρασελέ και πλατινένιο στεφάνι,
διηνεκές, στα 22 χιλιάδες Ευρώ (κι αν το Ευρώ ήταν στα καλά του η τιμή θα ήταν κάτω από 20 χιλιάρικα). Ωραίο, αλλά δεύτερη επιλογή αν το συγκρίνεις με το Dato. Χαρτιά δεν είχε αλλά το πάω εδώ στην ΑΡ (ξέρω τον country manager, τον South East Asia Manager, αλλά και Asia Regional Manager) και το authentication θα γίνει στο άψε-σβήσε, αυτά δεν είναι λόγοι ανησυχίας. Εδώ στο γκρουπ που έχουμε φτιάξει (που είναι ο Ben Lee μέσα κλπ.) έχει ο καθένας τους από 3 ως 6 κομμάτια ΑΡ. Ο pre-owned dealer που δίνει το διηνεκές είναι solid, οπότε είμαστε εντάξει.
Το άλλο που είδα επροχθές στον ίδιο dealer ήταν το
Regulator Patek. Εντάξει, ένα ωραίο βαρετό ρολόι, τί να πω... Τίποτε που να σε ξεσηκώνει. Απολύτως τίποτε. Με το που το έβαλα και με το που έβγαλα από τον καρπό μου, ουδεμία διαφορά. Είχε S$63k, ήτοι 43,500 σε Ευρώ. Σ'αυτά τα χρήματα έχεις του κόσμου τις επιλογές. Η μόνη περίπτωση στην οποία δεν έχεις επιλογή είναι αν είσαι 75 ετών, οπότε το regulator του κυρίου Στερν το παίρνεις πάραυτα. Δεν είμαι ευτυχώς σε αυτήν την κατηγορία, οπότε πάμε παρακάτω.
Τα
5140 και
5130 που είχα βάλει προχθές στον AD μου είναι ωραία, το καθένα για τους δικούς του λόγους. Το πρώτο παίρνει δύο ψήφους, μιας και τ'αγαπάει κι ο Ντίμης (το είχε κιόλας). Διηνεκές, φοριέται υπεροχα, αλλά κάθε φορά που ταξιδεύω να το αλλάζω ώρα. Πρόσεχε να είσαι στο εύρος της μέρας που επιτρέπεται να αλλάξεις την ώρα, πρόσεχε να είσαι στο άλλο (διαφορετικό) εύρος μέρας που επιτρέπεται να αλλάξεις το φεγγάρι ή το μήνα. Πρόσεχε το ένα, πρόσεχε το άλλο.
Το
5130 μόνο σε πλατίνα, λόγω του μπλε που έχει το καντράν στο κέντρο. Σ'αυτή την έκδοση είναι ακριβό. Βάζεις κάτι παραπάνω από αυτό το ποσό και παίρνεις κάτι εντελώς διαφορετικό, αν θες. Δηλαδή, ένα ρολόι μπορεί να είναι ωραίο, αλλά όλα είναι πάντα σχετικά.
Το
5980/1ΑR που δοκίμασα προχθές απορρίπτεται γιατί προσωπικά δεν θέλω ξανά μπρασελέ. Ούτως η άλλως με το μισό-μισό μπρασελέ δείχνει ακόμη πιό γεροντίστικο από το 5712. Το καντράν ωραίο, very shiny, αλλά αν άλλαζα Ναυτίλο με Ναυτίλο θα έπαιρνα το καταπληκτικό 5980R.
Άλλα μοντέλα και μάρκες δεν με πολυενδιαφέρουν, εκτώς των ΑΡ, ΡΡ, Λάνγκε. Πιθανόν F.P. Journe αλλά πρέπει να πάω στο Hong Kong ή στην Ελβετία για να δω τα μοντέλα του. Ένα πουλάκι εδώ στο φόρουμ μου είπε απ'αυτόν μόνο tourbillon, οπότε άστο για αργότερα.
Για άλλες μάρκες, ούτε συζήτηση προς το παρόν. Βασερόν, Ζαζ, και λοιποί, ίσως κάποτε, αλλού.
Πάμε να πω κάτι για την Λάνγκε, μιας κι όσο γυρνάς εδώ όλο και μαθαίνεις.
Ο πωλητής που με εξυπηρετεί στον AD μου, όπως είπα έχει μεγάλη εμπειρία από τους δυνατούς κατασκευαστές. Έχει πάει στα εργοστάσια 2-3 φορές, έχει ειδικά βιβλία που τους έχουν δώσει εκεί στα σεμινάρια, κι έχει συμμετάσχει σε πολλά τεστ που κάνουν όταν δοκιμάζουν τα ρολόγια.
Εχθές λοιπόν μου είπε μία ιστορία από το εργοστάσιο της Λάνγκε. Η αφορμή ήταν όταν τον ρώτησα για τη σχέση του Datograph με το νερό. Με εξυπηρετεί πάρα πολύ που γνωρίζω ότι το Καλατράβα μου έχει 30 μέτρα στεγανότητα, κι ότι στην πραγματικότητα δεν καταλαβαίνει τίποτε από πιτσιλίσματα ή ακόμη κι από κατά λάθος βούτηγμα στο νερό. Τα βουτάνε, λέει, σε νερό για 2 ώρες, και το ρολόι είναι ανεπηρέαστο. Αυτό το τεστ το έχει δει ο δικός μου πωλητής με τα μάτια του στο εργοστάσιο της Πατέκ, με το Twenty-Four.
Τέλος πάντων, πάμε στο Dato. Τα ίδια, μου λέει. Και το Dato άφοβο για πιτσιλίσματα ή και για βύθισμα κατά λάθος. Κανένας λόγος ανησυχίας. "
Ξέρεις...", μου λέει. "...
τί δοκιμές κάνουν στο Dato?" "
Όχι", του λέω.
"
Παίρνουν την κάσα σκέτη, μην έχοντας φορέσει το λουράκι, και την τοποθετούν σε ένα ύψος όπου από πάνω αφήνεται να διαγράψει ένα τόξο με φόρα τριών τετάρτων ενός κύκλου ένα golf club. To μεταλλικό άκρο του club χτυπάει το ρολόι, και το ρολόι εκτοξεύεται σε απόσταση μερικών μέτρων, όπου κάτω έχουν στρώσει κάτι ώστε να μην πέσει σε μάρμαρο ή άλλη σκληρή επιφάνεια. Κατόπιν μαζεύουν το Datograph, και τσεκάρουν αν έχει κρακάρει το κρύσταλλο, αλλά και τεστάρουν τη χρονομετρία. Το ρολόι μετά το χτύπημα από το golf club είναι υποχρεωτικό να δουλεύει κρατώντας χρόνο με ακρίβεια +/- 1 λεπτό την ημέρα. Αν η απόκλιση είναι μεγαλύτερη, σταματούν το τεστ και ανοίγουν το ρολόι, μιας και το πιό πιθανό είναι να έχει μετακινηθεί κάποιο small part μέσα στον δαιδαλώδη μηχανισμό..."
Αυτά...
