Ναι, να γράψω την ιστορία πίσω από αυτό, μιας και σήμερα το πρωί ανέβασα μόνο τις φωτό.
Πήγα για τα κλασικά, το Citizen Promaster που είχα αφήσει την προηγούμενη φορά (όταν πήρα το άλλο Citizen - divers), κλπ. Στο Yodobashi Fukuoka πάλι, περνώντας προς το δρόμο για Ναγκασάκι. Έριξα λοιπόν μία ματιά στα Ιαπωνέζικα, να δω τί υπάρχει. Δεν είχαν κάτι νέο, κι αυτά τα καινούργια Citizen divers, τα περίεργα, έρχονται το Δεκέμβριο. Είχε ακόμη το NX11, κανα-δυό tuna, κλπ. Τίποτε το ιδιαίτερο. Δοκίμασα τα Citizen Promaster που είχα στο μάτι, 4 μοντέλα, και διάλεξα αυτό που ήθελα. Έβαλα κι ένα-δυό Seiko, αλλά τα άφησα.
Σε κάποια φάση πήρε το μάτι μου αυτά τα Seiko 'τσέπης'. Είχε 3-4 πολύ μικρά, με μέγεθος όπως ένα κέρμα (π.χ. λίγο πιό μεγάλο σε διάμετρο από το κέρμα του Ευρώ). Αυτά δεν τα κοίταξα καν. Μετά είχε ένα μεγάλο, με μέγεθος αθλητικού χρονόμετρου που το κρατάμε στο χέρι. Αυτό ήταν ατσάλινο/ασημένιο σε χρώμα. Αραβικά και άσπρο dial, κορδόνι μαύρο για να το κρατάς, και ανοικτό μπροστά, δεν είχε καπάκι δηλαδή. Αυτό είχε γύρω στα $150-200 αν θυμάμαι καλά.
Είχε όμως και 2 μοντέλα σαν αυτό παραπάνω, σχεδόν ίδιου μεγέθους, με λίγες διαφορές (πολύ λίγες) στη σχεδίαση, στο dial, κλπ. Το ένα είχε 17,000 Γιεν και το άλλο (αυτό που πήρα και εικονίζεται παραπάνω) 73,000 Γιεν (δηλαδή περίπου $175 και $740 αντίστοιχα). Χρυσά στο χρώμα και τα δύο, ivory dial και τα δύο. Μου έκανε εντύπωση η διαφορά τιμής. Ρώτησα, και η επικοινωνία ήταν δύσκολη. Είχα άνθρωπο εκεί, υπάλληλο του καταστήματος, που τη συγκεκριμένη στιγμή ήταν πολύ απασχολημένος. Δεν είχα τη διάθεση να περιμένω.
Και τα δύο αυτά, όπως όλα τα υπόλοιπα που περιέγραψα πιό πάνω, είναι (δυστυχώς) quartz. Το ότι το ένα έκανε 5 φορές πιό πάνω από το άλλο δεν το έμαθα τελικά, όμως αφού μου άρεσε πόνταρα στο ότι σίγουρα είναι χρυσό, και ίσως και σπέσιαλ μοντέλο - και γι'αυτό το πήρα. Αυτό το αυτοκόλλητο που έχει εμπρός και πίσω, γράφει κάτι Ιαπωνέζικα πάνω. Αυτά δεν υπήρχαν στο άλλο το φθηνό μοντέλο. Επίσης, βλέπω πως η κάσα είναι χαραγμένη, έχει σχέδια δηλαδή, ακριβώς εκεί που εφαρμόζει το γυαλί, είναι σκαλισμένη δηλαδή. Στο άλλο μοντέλο, το φθηνό, η κάσα δεν είχε φυσικά κανένα τέτοιο σκάλισμα.
Το ρολόι δεν το έχω ψάξει ακόμη καθόλου, αλλά δεν θα είναι δύσκολο να βρω πληροφορίες. Στο γραφείο μερικοί από τους μάνατζερς ή επιθεωρητές που έχω, μιλάνε λίγα Ιαπωνέζικα, οπότε θα βρω άκρη. Τα manuals είναι δύο, για κλασικά quartz Seiko (από μία πάρα πολύ γρήγορη ματιά που έριξα). Θα έρθει ίσως και ο καιρός για μηχανικό τσέπης αλλά για το εν λόγω ποσόν δεν ήταν θέμα, πρέπει να είναι χρυσό και να έχει κάτι το ιδιαίτερο, οπότε μπουμπόυνισα. Δυστυχώς σε 2 μήνες μετακομίζω, οπότε αυτά τα πολύ ωραία κοντινά ταξιδάκια Ιαπωνία θα αποτελέσουν παρελθόν για κάποιο καιρό.
Θα ποστάρω πιό πολλές φωτό οταν με το καλό πάρω κι αυτόν τον 100 IS USM της Canon, τον οποίο κάθε φορά που πάω Ιαπωνία αφήνω για την 'επόμενη φορά'...
