Οι Καρνέζης, Γκέκας και Μήτρογλου ήταν λίγοι. Το ίδιο κι ο προπονητής καθ' όλη την διοργάνωση. Οι παίκτες άριστοι για το που φτάσαμε.
Τα εύσημα σε Χολέμπας, Λάζαρο και Παπασταθόπουλο. Πραγματικά αστέρια! Εύγε Εθνική!
Σωστότατος ο Θάνος. Οι ακραίοι μας, αλλά και οι κεντρικοί (πλην Κατσουράνη) φτύνανε τα πνευμόνια τους στο τρέξιμο, η άμυνά μας ήταν από τις καλύτερες του τουρνουά και ο Πορτογάλος δεν είχε πάρει μαζί δυό επιθετικούς να σπρώχνουν την μπάλα στα δίχτυα.
Με τους ξεχασμένους Μήτρογλου, Γκέκα και τον κατά συνθήκη φορ Σαμαρά, δεν πας παρακάτω. Και εδώ που φτάσαμε ήταν μεγάλη επιτυχία.
Ναι, δεν ήταν αυτοί που ειχαμε συνηθίσει να είναι οι επιθετικοί μας, αλλά τις μεγάλες κλασικές ευκαιρίες τις κάνανε, και αρκετές μάλιστα. Μην ξεχνάτε ότι η Ελλάδα παραδοσιακά δεν βάζει πολλά γκολ, ένα-δυο με το ζόρι. Αλλά η π@@τ@ν@ η μπάλα δεν ήθελε να μπει.... κι αυτός ο Νάβας, δεν ξέρω αν είναι απλά κ@λ@φαρδος ή σούπερ γκολκήπερ, έπιασε τα άπιαστα. Σκεφτείτε ότι από Ιταλία-Αγγλία-Ουρουγουάη
(με Σουάρεζ μέσα) έφαγε μόνο ΕΝΑ γκολ!! Κι άλλο ένα από εμάς.
Το παιχνίδι χάθηκε στην παράταση που ουσιαστικά μας λέγανε "ελάτε βάλτε γκολ να τελειώνουμε κι εμείς δεν μπορούσαμε".... Στα πέναλτυ δεν είχα καλό προαίσθημα, δεν έχουμε το κρύο αίμα που χρειάζεται.
Ας είναι, τα έδωσαν όλα, απλά δεν ήθελε να μπει.
Όσο για τον Σάντος, έκανε τις αλλαγές με 4 επιθετικούς ρισκαροντας για να ισοφαρίσει και τού βγήκε. Στην παράταση πίστεψε ότι ένα γκολ θα το βάζαμε, στο μισό γήπεδο τούς παίζαμε, κάθε μπαλιά και σέντρα στην περιοχή δεν μύριζε απλώς, "βρώμαγε" γκολ, αλλά ....νάδα Νάβας.
