Κείμενο, φωτογραφίες: Su Jia Xian (SJX)
http://watchesbysjx.com/2016/06/prudent-meditations-on-the-rolex-daytona-ceramic.htmlΣυνετοί στοχασμοί για την κεραμική Rolex Daytona
Η νέα Daytona από τη Rolex, με κωδικό 116500LN, θεωρείται, καλή τη πίστει, μια καυτή επιτυχία. Ακολουθεί μια σταθμισμένη και αιτιολογημένη άποψη.
Μην έχετε καμιά αμφιβολία, η κεραμική Cosmograph Daytona είναι ένα πολύ καλό ρολόι. Καλό υπό την έννοια ότι η κατασκευή της ως μηχανικό αντικείμενο είναι, σχεδόν, τέλεια. Σμιλεύτηκε, γυαλίστηκε, εξευγενίστηκε και συναρμολογήθηκε με μια παράξενη αρμονία. Έχει ποιότητα που απαντάται μόνο σε ακριβές και προηγμένες υλοποιήσεις - το κούμπωμα Oysterlock του μπρασελέ αποτελεί από μόνο του επίτευγμα μικρομηχανικής.
Η αναγνώριση όμως δεν σταματά εκεί. Ως μηχανικός χρονομέτρησης, η Daytona και η μηχανή της, 4130, είναι εκπληκτική – αν και αυτό δεν αποτελεί έκπληξη για ένα Rolex. Η μηχανή είναι στιβαρή και έξυπνα κατασκευασμένη, με χαρακτηριστικά (column wheel, κάθετο μηχανισμό σύμπλεξης και μπαλανσιέ free-sprung) που συνήθως βρίσκει κανείς σε πιο ακριβά ρολόγια. Ένα ρολόι τέτοιας κατασκευής, με αυτά τα χαρακτηριστικά, δεν γίνεται να μην έχει καλή χρονομετρία.
Η Daytona είναι περιζήτητη όχι μόνο επειδή είναι καλό ρολόι, αλλά και επειδή είναι Rolex. Ο πράσινος γίγαντας της Γενεύης είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής ρολογιών πολυτελείας στον κόσμο, που σημαίνει ότι είναι πολλοί εκείνοι που θέλουν ένα Rolex. Με την αγορά μιας Daytona, δεν αγοράζει κανείς μόνο ένα στιβαρό ρολόι, αλλά και το δικαίωμα να καυχιέται.
Πέρα από τα παροιμιώδη ποιοτικά χαρακτηριστικά της Daytona – και από το γεγονός ότι προς το παρόν είναι δύσκολο να αποκτηθεί – μη μασάτε από τις φανφάρες. Συνιστάται σύνεση.
Το παιχνίδι των αριθμών
Ο μόνος τρόπος να παραχθεί ένας μηχανικός χρονογράφος τόσο καλός όσο η Daytona, με τη Rolex να χρεώνει αυτά που χρεώνει (η λιανική είναι λίγο πάνω από τα 12.000 δολάρια ΗΠΑ), είναι να παραχθεί σε μεγάλες ποσότητες. Οι οικονομίες κλίμακας είναι αναπόφευκτες σε ένα ρολόι σαν κι αυτό. Σύμφωνα με τους εντριβείς αναλυτές της ελβετικής τράπεζας Vontobel, η Rolex παρήγαγε περίπου 780.000 ρολόγια το 2015.
Έτσι, παρότι την κεραμική Daytona τη βρίσκει δύσκολα κανείς τώρα, εν καιρώ θα υπάρχουν πολλά κομμάτια διότι η παραγωγή της είναι συνεχής, που σημαίνει ότι θα αρχίσουν να σωρεύονται ολοένα και περισσότερα κομμάτια. Άλλος ένας παράγοντας είναι ο χρόνος – μόλις το λούστρο του καινούργιου φύγει, θα ξεθωριάσει μαζί και το δικαίωμα να καυχιέται κανείς.
Και το θέμα είναι ότι, παρότι η νέα Daytona είναι ένα καταξιωμένο ρολόι από οποιαδήποτε υλική έννοια, είναι σχεδόν πανομοιότυπη με την παλιά (ref. 116520 που καταργήθηκε). Με εξαίρεση την κεραμική στεφάνη, το υπόλοιπο ρολόι είναι ουσιαστικά απαράλλακτο.
Η κεραμική στεφάνη, την οποία η Rolex ονομάζει Cerachrom, είναι μια βελτίωση. Πρόκειται για εξέλιξη, σε σχέση με την ατσάλινη στεφάνη, διότι δεν χαράσσεται. Η ατσάλινη στεφάνη, γυαλιστερή σαν καθρέπτης στο παλιό μοντέλο, μάζευε σημάδια εύκολα, ενώ οι εγχάρακτες ενδείξεις είχαν την τάση να μαζεύουν βρομιά. Μπορεί το κεραμικό να είναι εύθρυπτο ως υλικό (σε ένα πολύ δυνατό χτύπημα, μπορεί να σπάσει ή να αποκολληθεί κομμάτι), αλλά σε καθημερινή χρήση η στεφάνη ουσιαστικά δεν παθαίνει τίποτα.
Και, όπως και το υπόλοιπο ρολόι, η κατασκευή της στεφάνης είναι εκπληκτική. Οι ενδείξεις έχουν χαραχτεί με λέιζερ και στη συνέχεια έχουν επιπλατινωθεί. Ακόμη και σε μεγέθυνση, η στεφάνη αντεπεξέρχεται σε κάθε εξονυχιστική εξέταση.
Παρότι το κεραμικό είναι ένα βήμα μπροστά, δεν αποτελεί καινοτομία. Η Rolex είχε κάνει ήδη αυτό το βήμα κάμποσες εκθέσεις Baselworld νωρίτερα, όταν η στεφάνη Cerachrom έκανε το ντεμπούτο της στην Everose Daytona το 2011.
Η πλάνη της επένδυσης
Επειδή η ζήτηση προς το παρόν είναι μεγαλύτερη από την προσφορά, η νέα Daytona πωλείται σε πολλά μέρη αρκετά ακριβότερα από την προτεινόμενη λιανική. Δεν είναι καλή ιδέα να ακολουθήσετε αυτό το μονοπάτι ως αγοραστές. Το “καπέλο” στην τιμή σταδιακά θα μειωθεί μέχρι που θα εξαφανιστεί, όταν η προσφορά θα καλύψει τη ζήτηση.
Η πρόβλεψη ότι η προσφορά, τελικά, θα καλύψει τη ζήτηση βασίζεται σε δύο λογικές υποθέσεις. Η μία είναι ότι η Rolex θα συνεχίσει να παράγει την Daytona για αρκετό διάστημα, διότι απλώς δεν τη συμφέρει οικονομικά να παράγει ένα τέτοιο ρολόι σε μικρές ποσότητες.
Με το παρελθόν ως οδηγό…
Η ιστορία της Daytona και άλλων ποθητών σπορ ρολογιών της Rolex δείχνει ακριβώς αυτό.
Τη δεκαετία του 1990, μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 2000, η ατσάλινη Daytona ήταν ένα από τα πιο ποθητά ρολόγια στον κόσμο. Εκείνα τα χρόνια, και ενώ το ρολόι φορούσε ακόμη τον El Primero 410, την ατσάλινη Daytona (ref. 16520) δεν την έβρισκε κανείς σχεδόν πουθενά. Ήταν status symbol, το οποίο πωλούταν μόνιμα πάνω από τη λιανική. Και είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι η λιανική τιμή της ατσάλινης Daytona στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ήταν κάτω από 6000 USD.
Με το πέρασμα των χρόνων η λιανική τιμή της αυξήθηκε, όπως και οι αριθμοί παραγωγής, όταν η Rolex αντικατέστησε τη μηχανή της Zenith με τον δικό της μηχανισμό, στην έκθεση Baselworld 2000. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τον αυξανόμενο ανταγωνισμό από την IWC και την Panerai, ώθησαν τις τιμές της Daytona προς τα κάτω. Συνεπώς, η “πραγματική” τιμή της Daytona μειώθηκε, συναντώντας τελικά τη λιανική τιμή που είχε αυξηθεί.
Το μάθημα του Paul
Κάθε υπαινιγμός ότι η κεραμική Daytona στο μέλλον θα είναι συλλεκτική είναι άστοχη, ακριβώς επειδή το ρολόι αυτό είναι δημοφιλές. Επειδή το ρολόι κάνει καλές πωλήσεις, θα πωληθούν πολλά κομμάτια. Θυμηθείτε ότι οι πωλήσεις του μοντέλου “Paul Newman”, το οποία σήμερα είναι προκλητικά ακριβό, ήταν απογοητευτικές στην εποχή του.
Υπήρχαν Paul Newman ακόμη διαθέσιμα ως καινούργια τη δεκαετία του 1980 και στις αρχές του ’90, ενώ συγκαταλέγονται μεταξύ των μοντέλων με τις χειρότερες πωλήσεις στην γκάμα της Rolex. Και τώρα ένα Paul Newman κοστίζει ένα σκασμό λεφτά.
Θυμηθείτε λοιπόν ότι, εκτός κι αν το δικαίωμα να καυχιέστε κοστίζει μερικές χιλιάδες δολάρια, η υπομονή είναι καλό πράγμα. Διότι σταλαματιά, σταλαματιά, γεμίζει η στάμνα η πλατιά.
