To Omega CK 859 παρουσιάστηκε τον Μάρτιο χωρίς φανφάρες και διαφήμιση, ως numbered edition που δεν μπορώ να καταλάβω τι σημαίνει πραγματικά. Το πήρα χαμπάρι δύο μήνες μετά, τον Μάιο, αλλά τότε ψαχνόμουν να πουλήσω, να μειώσω την συλλογή και όχι να αγοράσω νέο ρολόι. Όμως συνέχισα να το παρακολουθώ και σιγά σιγά άρχισα να το ερευνώ, να το ανακαλύπτω και όσο περνούσε ο καιρός τόσο περισσότερο μου άρεσε. Ώσπου κάποια στιγμή, τέλη Ιουνίου διάβασα ότι καταργείται η παραγωγή του. Το χάσαμε το κορμί αλλά no problem. Πριν λίγες ημέρες είδα ένα ωραίο review στο youtube και είπα να γκουγκλάρω λίγο για να δω τιμές…και αμέσως πέφτω πάνω σε google ad εμπόρου από την Αθήνα που το είχε διαθέσιμο. Αμέσως τηλέφωνο, σοβαρή έκπτωση λόγω πρότερου τζίρου και αγορά.
Πολύ καιρό τώρα νιώθω να με κουράζει όλο και περισσότερο αυτή η δημοτικότητα των σπορ – καταδυτικών και χρονογράφων που έχουν κατακλίσει την αγορά. Μου αρέσουν όλο και περισσότερο τα κλασικά ρολόγια. Τα sector dials τα βρίσκω πολύ όμορφα και φυσικά τρελαίνομαι με αυτά της Patek Philippe αλλά εκεί οι τιμές ξεκινούν από 25Κ – 30Κ αν δεν κάνω λάθος. Το συγκεκριμένο Ωμέγα, εννοείται ότι δεν είναι ανάλογης ποιότητας αλλά σίγουρα είναι ανάλογης αισθητικής με πολλά στοιχεία που θεωρώ ενδιαφέροντα και πολύ όμορφα.
Πρόκειται για επανέκδοση ενός τυπικού και αντιπροσωπευτικού sector dial του 1939 όπου αποτυπώνεται όλη η συγκεκριμένη παραδοσιακή σχεδιαστική προσέγγιση. Θεωρείται ένα σημαντικό μοντέλο στην ιστορία της Ω γιατί είναι το πρώτο που φόρεσε τον μηχανισμό 30-T2.
Το παλιό μοντέλο ήταν 37mm ενώ η επανέκδοση είναι, ευτυχώς για εμένα, στα 39mm. Οτιδήποτε μικρότερο είναι πολύ δύσκολο να το φορέσω. Είναι σχετικά λεπτό, στα 11,7mm μαζί με το domed sapphire crystal που έχει AR μέσα-έξω. Δεν με ενοχλεί καθόλου το διπλό AR, ειδικά σε ένα ρολόι που δεν προορίζεται για βαριά χρήση, αντίθετα το θεωρώ απαραίτητο όταν έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ μελετημένο και όμορφο dial που σε προκαλεί να το χαζέψεις και να το ψάξεις. Το παλιό ιστορικό λογότυπο Ω επαναλαμβάνεται στο dial, στο crown και στο clasp. Η γραμματοσειρά απλά υπέροχη με ανοιχτά 9 και 6, τα blued hands εντυπωσιακά, το stepped sub dial με τα δευτερόλεπτα στο 6 είναι πολύ μελετημένο και το dial είναι ασημένιο, που σημαίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα θα αποκτήσει φυσική πατίνα. Η ψεύτικη πατίνα με έχει αποτρέψει από το να αγοράσω κάποια πανέμορφα κατά τα άλλα ρολόγια. Δεν υπάρχει ημερομηνία της οποίας επίσης δεν είμαι λάτρης και την θεωρώ ένα περιττό και συνήθως, όχι πάντα, άσχημο στοιχείο στο ρολόι.
Ο χειροκίνητος 8926 είναι εμφανής και πάρα πολύ όμορφος (Geneva waves in arabesque) για ρολόι παραγωγής, Co-axial, Certified Master Chronometer, METAS, αντιμαγνητικός (15,000 gauss), με double barrel, free-sprung balance, silicon spring και 72 ώρες αυτονομία. Δεν ξέρω τι παραπάνω θα μπορούσε να φοράει ένα ρολόι αυτής της κατηγορίας και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η εξαιρετική δουλειά που κάνει αυτή η εταιρεία σε ότι αφορά στην καινοτομία και στην εξέλιξη των μηχανισμών της.
Το δερμάτινο λουράκι είναι απλό και μαλακό ενώ στην μπούκλα ξεχωρίζει το παλιό λογότυπο Ω ως μια όμορφη λεπτομέρεια. Τίποτα το ιδιαίτερο, τίποτα το αποκρουστικό ή αταίριαστο.
Είναι λεπτό, ελαφρύ, διακριτικό και νομίζω πως μου αρέσει η αίσθηση στον καρπό. Συνηθισμένος στα σπορ ατσάλινα, προσπαθώ ακόμα να το νιώσω, να το καταλάβω και να συνηθίσω την παρουσία του. Το δοκίμασα με mesh για να αυξήσω το βάρος και έκατσε πολύ καλά. Τέλος πάντων, επειδή έχω επίπεδο καρπό, σχεδόν όλα τα ρολόγια μου κάθονται καλά. Ελάχιστα κομμάτια με έχουν ενθουσιάσει για τον τρόπο με τον οποίο κάθονται στον καρπό όπως το Octo Finissimo και το AP Offshore.
Με αυτό το Ω νιώθω πως πρόσθεσα στην συλλογή ένα ρολόι που ξεχωρίζει ανάμεσα στα υπόλοιπα. Με πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και vintage σχεδιασμό δεν μοιάζει με κανένα από τα ρολόγια της υπεράριθμης συλλογής μου και αυτό δίνει κάποια παραπάνω αξία στην συγκεκριμένη αγορά. Ίσως να θεωρηθεί προστιθέμενη αξία και το γεγονός ότι η παραγωγή του διήρκησε μόνο 4 μήνες, που σημαίνει ότι δύσκολα θα το δω στον καρπό κάποιου άλλου. Όπως πάντα, ο χρόνος θα δείξει εάν και πόσο θα το αγαπήσω, εάν περνάω σε άλλη φάση-στυλ ή όχι, εάν θα ψαχτώ παραπέρα σε ρολόγια που δεν είναι τόσο δημοφιλή ή αρεστά.