Καλά λες ρε Κώστα, το ξέχασα..
Λοιπόν, από το πρώτο μέχρι το δεύτερο καταφύγιο πολύ-πολύ χαλαρά χρειάζονται 2μιση με 3 ώρες.
Ας τα δούμε στην πράξη, με άνεση και με πρόβλεψη για την οικογένεια.
Αν φύγεις από Κρανιά 8.30 το πρωί, άνετα μπορείς να είσαι στην αφετηρία (στα Πριόνια) έτοιμος για πορεία, στις 10.
Και τέσσερεις ώρες να χρειαστείς μέχρι του Ζολώτα, στις 2 θα τρως.
Και 2 ώρες ανάπαυση να υπολογίσουμε, το αργότερο 7μιση το απόγευμα θα έχεις φθάσει στον προορισμό.
Ουσιαστικά χρειάζονται μόνο νερό και ρούχα για το βράδυ (γιατί παίζει λίγο πάνω από το μηδέν, ακόμα και καύσωνα να έχει κάτω).
Για τα πιτσιρίκια, οπωσδήποτε καπέλα.
Τροφή και όλα τα απαραίτητα για τον ύπνο παρέχονται από τα καταφύγια.
Λέγοντας τροφή, εννοώ ότι θα γλείφεις τα δάχτυλά σου!
Αν υπολογίζεις για Αύγουστο, καλύτερα τις πρώτες 10-12 μέρες, γιατί γύρω στο 15Αύγουστο πήζει όπως παντού.
(συνεννοούμαστε και κανονίζω εγώ με το καταφύγιο τις κρατήσεις).
Όταν θα δεις με τι σεβασμό και κατάνυξη ανεβαίνουν οι ξένοι και τα παιδιά τους, θα πάθεις πλάκα!
Πάντως, αν θες να μην διακινδυνεύσεις την παραμικρή ταλαιπωρία, προσπάθησε να ανεβάζεις τις Κυριακές την οικογένεια στην Πάρνηθα.
Παρκάρουμε στο τελεφερίκ και δεξιά έχει μονοπάτι που πηγαίνει στο καταφύγιο Μπάφι.
Μη νομίσεις - δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητος ο κόπος και η προσπάθεια που απαιτούνται.
Ίσα-ίσα, είναι το καλύτερο μονοπάτι για "βάπτισμα" του πυρός, καθώς και μία από τις ομορφότερες κοντινές διαδρομές.
Και μια που πήρα φόρα, ας προσθέσω και αυτό, γενικά: η Πάρνηθα είναι ονειρεμένο βουνό!
Έχει ποτάμια (μεταξύ των οποίων, το πανέμορφο ρέμα της Γκούρας), κρυμμένους αρχαιολογικούς χώρους (όπως το φοβερό σπήλαιο του Πανός, αλλά και πύργους), απίστευτα όμορφα απομονωμένα εκκλησάκια και παρέχει πεδίο ουσιαστικά ανεξάντλητο για μονοήμερες πορείες.
Από αισθητικής πλευράς προσφέρει τοπίο απρόσμενα πλούσιο και με εξαιρετική ποικιλία.
Τέλος, ας μη ξεχνάμε ότι πρόκειται για βουνό που περπατιέται συνεχώς από την αρχαιότητα, κάτι που στην Πάρνηθα το ζει κανείς ιδιαίτερα έντονα!
