Δεν έχουμε και κανένα δικηγόρο εδώ να μας διαφωτίσει..
"Στις 28 Φεβρουαρίου 1909 (με το νέο ημερολόγιο, 15-2-1909, λέω εγώ), οι δικηγόροι των Αθηνών μετά από εκλογές που διήρκεσαν
μισό μήνα, εξέλεξαν το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου.
Επτά από τα μέλη που εκλέχθηκαν είχαν ασχοληθεί και στο παρελθόν με τη διοίκηση και τη δράση των προηγούμενων βραχύβιων Δικηγορικών Συλλόγων Αθηνών (Έσσλιν, Ρακτιβάν, Φιλάρετος, Ευκλείδης, Μομφεράτος, Μαριολόπουλος και Σημίτης), ενώ ο Τιμολέων Ηλιόπουλος ήταν γιος του Ευσταθίου Ηλιόπουλου,
του προέδρου του πρώτου Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών που ιδρύθηκε το 1865.
Το τέλος των αρχαιρεσιών εορτάσθηκε με γεύμα στο ξενοδοχείο «Ακταίον», στο οποίο παραβρέθηκαν περισσότεροι από 200 δικηγόροι. Το γεύμα άρχισε με την πρόποση του Κωνσταντίνου Ρακτιβάν, ο οποίος προσέφερε στον Σίμο Μπαλάνο ένα επάργυρο κύπελλο εκ μέρους όλων των δικηγόρων, ευχαριστώντας τον για την άψογη διεξαγωγή των εκλογών.
Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο:
Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο ήταν δεκαπενταμελές και απαρτίσθηκε από καταξιωμένους νομικούς, οι περισσότεροι των οποίων είχαν πλούσιο συγγραφικό έργο, άλλοι ήταν καθηγητές της Νομικής Σχολής, άλλοι πρώην δικαστές και άλλοι πολιτευόμενοι.
Πρόεδρος: Κωνσταντίνος Έσσλιν (1844-1920), διακεκριμένος αστικολόγος, υπέρμαχος της συνταγματικής αναθεώρησης, πρόεδρος του πρώιμου Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών του 1893, (
) πολιτευόμενος από το 1881 και μετέπειτα βουλευτής Αττικής και πρόεδρος της αναθεωρητικής Βουλής του 1910.
Αντιπρόεδρος: Κωνσταντίνος Ρακτιβάν (1865-1935), πρώην δικαστής, μετέπειτα πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (1910-1912) (
), βουλευτής Αττικής, βασικός εισηγητής των συνταγματικών μεταρρυθμίσεων του 1911, πρώτος γενικός διοικητής της Μακεδονίας, υπουργός Δικαιοσύνης, Εσωτερικών και Παιδείας επί Βενιζέλου, ακαδημαϊκός και πρόεδρος της Ακαδημίας, πρώτος πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας, νομικός με πλούσιο συγγραφικό έργο.
Γραμματεύς: Τιμολέων Ηλιόπουλος (1856-1932), υφηγητής του ποινικού δικαίου, μετέπειτα καθηγητής και ακαδημαϊκός, μέλος της προπαρασκευαστικής επιτροπής Ποινικού Κώδικος και Ποινικής Δικονομίας και της επιτροπής αναθεωρήσεως του Συντάγματος, βουλευτής Αττικής και υπουργός Δικαιοσύνης το 1916, πρόεδρος του φιλολογικού συλλόγου «Παρνασσός», νομικός με πλούσιο συγγραφικό έργο.
Ταμίας: Σπυρίδων Γκίνης (~1862- ; ), καταγόμενος από τη Λευκάδα.
Μέλη: Θεόδωρος Παπαγιαννόπουλος (1849- ; ), καταγόμενος από τη Γορτυνία.
Γεώργιος Φιλάρετος (1843-1929), δικηγόρος, δημοσιογράφος και πολιτικός εκλεγόμενος στον Βόλο, υπέρμαχος της αβασίλευτης δημοκρατίας, με πλούσιο νομικό και πολιτικό συγγραφικό έργο, εκδότης των εφημερίδων «Εύβοια» (1876-1881) στη Χαλκίδα και «Ριζοσπάστης» (1908-1910) στην Αθήνα, πρωτοστάτης της νομοθετικής ρύθμισης των δικηγορικών συλλόγων, υπουργός Δικαιοσύνης το 1892.
Αντώνιος Μομφεράτος (1852-1924), διακεκριμένος αστικολόγος, εκλεγόμενος βουλευτής στην Κεφαλλονιά, μετέπειτα καθηγητής αστικού δικαίου και νομικός σύμβουλος του Πανεπιστημίου, πρώην υπουργός Δικαιοσύνης (1899) και Παιδείας (1902) και μετέπειτα Εξωτερικών (1916), νομικός με πλούσιο συγγραφικό έργο.
Ιωάννης Ευκλείδης (1850-1920), αστικολόγος, πρόεδρος του πρώιμου Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών που είχε ιδρυθεί το 1905 (
) και αποφασιστικός συντελεστής της ψήφισης του νόμου περί δικηγορικών συλλόγων, μέλος της επιτροπής σύνταξης του Αστικού Κώδικα, νομικός με πλούσιο συγγραφικό έργο.
Θεόδωρος Μαριολόπουλος (1849- ; ), πρώην πολιτευόμενος στην Μαντινεία.
Μιχαήλ Κωτσάκος (1845-1913;), πρώην βουλευτής Άργους, μετέπειτα αντιπρόεδρος του Συλλόγου.
Σπυρίδων Σημίτης (~1860-1914), υφηγητής εμπορικού δικαίου, μετέπειτα πρόεδρος της επιτροπής σύνταξης του Εμπορικού Κώδικα, νομικός με πλούσιο συγγραφικό έργο. Παππούς του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Σημίτη.Απόστολος Λυμπεράκης (~1850- ; ), καταγόμενος από το Μεσολόγγι.
Ιωάννης Φραγκιάς (1851-1929;), πρώην δικηγόρος Σύρου, ένας από τους συντάκτες της «Δικαστικής Εφημερίδος» που εκδιδόταν κατά τη δεκαετία του 1880 στη Σύρο.
Κωνσταντίνος Πολυγένης (1862-1935), καθηγητής ρωμαϊκού και βυζαντινού δικαίου, μετέπειτα βουλευτής Αργολίδος και υπουργός Παιδείας (1922), νομικός με πλούσιο συγγραφικό έργο.
Αριστομένης Θεοδωρίδης (1841-1924), πρώην αρεοπαγίτης, νομικός σύμβουλος του κράτους, εκδότης της εφημερίδας «Ευνομία» στον Πύργο, είχε ασχοληθεί ιδιαίτερα με το σταφιδικό ζήτημα και είχε διατελέσει διευθυντής της Σταφιδικής Τράπεζας, μετέπειτα βουλευτής Αττικής".
Ωστόσο, η πρώτη σχετική νομοθετική πρόταση στη Βουλή είχε γίνει το..
(Να πούμε από πότε;..ή δεν χρειάζεται;
)
Φιλικά,
Σπύρος