Λοιπόν, το Ρόλεξ, μαζί με την ηλεκτρική καρέκλα, την παγωτομηχανή και το rock n' roll είναι οι σατανικότερες εφευρέσεις του 20ου αιώνα. Eίναι πάντοτε τόσο ακριβό, όσο χρειάζεται ώστε να μην μπορεί να τ' αποκτήσει ο καθένας, μα ταυτόχρονα τόσο φθηνό ώστε ο καθένας να μπορεί να ελπίσει στην απόκτησή του -και σε πλείστες περιπτώσεις τελικά να το αποκτά. Ένα ρολόϊ φαινομενικά για τους λίγους, μα την ίδια στιγμή, μ' έναν αληθινά μαγικό τρόπο, ένα ρολόϊ για τις μάζες. Ναι, ναι, ναι,και όμως, το Rolex είναι στην πραγματικότητα ένα γνήσια λαϊκό ρολόϊ, τόσο λαϊκό όσο ακριβώς και το Seiko (και εδώ σταματάει κάθε ομοιότητα μεταξύ των δύο εταιρειών). Το ερώτημα πλέον δεν είναι ποιος έχει φορέσει Rolex, αλλά ποιος δεν έχει φορέσει. Όποιος δεν έχει φορέσει, να φορέσει.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι τα Rolex έχουν προ πολλού αποβάλει τον tool watch χαρακτήρα τους. Τρομερό λάθος. Το Rolex ήταν και παραμένει εργαλείο, απλά έχει αλλάξει η χρήση του. Kάποτε το φορούσες επειδή ήσουν δύτης. Ή σπόρτσμαν. Ή πιλότος. Ή κατάσκοπος. Ή και τα τέσσερα αυτά μαζί. Τώρα πια δεν χρειάζεται να είσαι τίποτε απ΄τα παραπάνω ούτε φυσικά και πρόκειται να γίνεις φορώντας ένα Rolex. Aυτό όμως που σίγουρα θα γίνεις ή μάλλον αυτό που σίγουρα θα δείχνεις (ή για την ακρίβεια : θα νομίζεις ότι δείχνεις), είναι ότι είσαι κάποιος. Και αυτό αρκεί. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ποιος -το ανώνυμο πλήθος είναι έτσι κι αλλιώς τεράστιο - αλλά και πάλι, με το Rolex στο χέρι (νομιζεις ότι) παύεις να είσαι ο όποιος κι όποιος. Γίνεσαι ο κάποιος. Υπάρχει μια μικρή διαφορά, ναι ;
Το Rolex δεν είναι ακριβώς status symbol (μπορώ να εξηγήσω το γιατί) αλλά statement tool : Δηλώνει κάτι. Στην αρχαιότητα οι άριστοι κυκλοφορούσαν πάνω σε άλογο, ώστε να καθιστούν σαφή την κοινωνική τους διαφοροποίηση έναντι της πλέμπας. Το άλογο ήταν απαραίτητο, διότι όση περιουσία κι αν είχε ο άριστος από πίσω του, δεν μπορούσε να την κουβαλάει πάνω σε ρόδες κατά τις μετακινήσεις του, σωστά ; Έτσι επινοήθηκε η πατέντα με το αλόγατο. Καβαλάρης σου λέει, άρα είναι άριστος αυτός. Eδώ ακριβώς έγκειται η τεράστια επιτυχία του Rolex, στη φορητότητά του. Για να φέρω ένα παράδειγμα, μπορεί για παράδειγμα να οδηγείς Bugatti Veyron, οκέυ ; Ωραία, άντε να δεχτώ τώρα πως όση ώρα είσαι στο δρόμο, μάλλον θα σε προσέξουν κάμποσοι. Τι γίνεται όμως μόλις παρκάρεις και βγεις απ' τ' αμάξι ; Τίποτε δε γίνεται, στην ουσία ξαναγίνεσαι ο τίποτας που ήσουν πάντα , σαν άριστος δίχως άλογο. Το ίδιο με το εικοσάμετρο σκάφος, να δεχτώ ότι μέσα στη μαρίνα πούλησες τη μούρη σου, τι συμβαίνει όμως μόλις βγεις στην ακτή ; Συμβαίνει ότι δεν μετράς μία, αυτό συμβαίνει. Όλ' αυτά τα προβλήματα τα λύνει το Ρόλεξ. Προσοχή, μόνο το Ρόλεξ, ούτε καν κάτι Πατέκια και λοιπές υπερβολές. Το Πατέκ έχει σχεδόν μηδαμινή αναγνωρισιμότητα, το Ρόλεξ έχει σχεδόν καθολική. Για να εξηγήσεις στον άλλον την αξία ενός Πατέκ, θα πρέπει να τους μιλάς για καμιά ώρα και πάλι δεν θα σε πιστέψει. Με το Ρόλεξ δεν χρειάζεται να πεις τίποτε, απλά τραβάς λίγο το μανίκι να φανεί μόλις το μισό ρολόϊ and Rolex does the talking.
Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας τόσοι πολλοί δεν υποβλήθηκαν τόσο πολύ από -απλά- ένα ρολόϊ.
Κι όταν πια έρχεται η ώρα της αγοράς ακριβού ρολογιού, δεν υπάρχουν διλήμματα για τον αστό. Ένα είναι το ρολόϊ και τ΄όνομά του αρχίζει από R. Με την εξαίρεση κάποιων σαλταρισμένων που συμμετέχουν σε ρολογο-fora και μερικές φορές την ψάχνουν εναλλακτικά, ποιος άνθρωπος έχων σώας τας φρένας θα πάει ν΄ακουμπήσει ένα τσουβάλι λεφτά για ένα άλλο ρολόϊ, που μπορεί μεν να "είναι" όντως ρολόϊ, αλλά δεν είναι καθόλου "φαίνεσθαι" ρολόϊ. Εδώ ισχύουν τα γνωστά, περί της γυναικός του Καίσαρα. Και αυτή ακριβώς είναι η βία που ασκεί η Rolex πάνω στις μάζες, βία ψυχολογική, βία που κατατείνει στο να εξαναγκάσει τον αστό να πάρει μόνο Rolex, δίχως εναλλακτική.
-Seiko ? Ποια Seiko ; Κι όσο πια για την Grand Seiko, εντάξει τώρα, εδώ μιλάμε για ρολόγια του λαού, όχι για αριστουργήματα της ιαπωνικής μικρογλυπτικής. Να ξέρουμε και τι λέμε δηλαδή.
