Καλο 1:
αγοραζεις Ρολεξ και οταν το βαρεθεις (λεμε τωρα) το δινεις αμεσως και παιρνεις πισω τα χρηματα σου και μαλιστα με καποιο κερδος κατι που δεν ισχυει με αλλες φιρμες.
Αυτό είναι όντως ένα πολύ καλό χαρακτηριστικό. Δύσκολα το συναντάς σε άλλα πράγματα, αν και μπορεί να συμβεί και αλλού...
Θυμάμαι παλιότερα, ασχολιόμουν λίγο περισσότερο με τα ακουστικά καλής ποιότητας. Ένα sony center εδώ στην πόλη μου, είχε ένα hi end μοντέλο ακουστικών πολυτελείας, με υλικά ξύλο/δέρμα, ηχητική ποιότητα αρκετά υψηλή κτλ, το οποίο καινούριο έκανε νομίζω κάπου 4 χιλιάρικα. Το είχε βγάλει προσφορά στα 800 ευρώ κάποια στιγμή.
Μετέπειτα ανακάλυψα ότι το μοντέλο αυτό είχε γίνει περιζήτητο στα ξένα φόρουμ, με τους συλλέκτες να δίνουν ακόμη και πάνω από 5000 δολλάρια για την απόκτησή του, ακόμη και μεταχειρισμένο.
Αν το είχα πάρει τότε στα 800 ευρώ, με λίγη προσοχή θα είχα βγάλει τώρα κάποιες χιλιάδες ευρώ από το πουθενά.
Κάτι ανάλογο πιστεύω μπορεί να γίνει και με τα ρόλεξ, και μερικές στιγμές σκέφτομαι μήπως μεγάλο ποσοστό κάσμου που το αγοράζει (και εδώ στο φόρουμ πχ), έχει στο μυαλό του το σκεπτικό αυτό.
Δηλαδή να προσπαθήσει να πετύχει ένα μοντέλο σε καλή τιμή καινούριο, να κάνει το κομμάτι του κάποια χρόνια φορώντας το, και όταν δει ότι με την πώλησή του μελλοντικά, ακόμη και ως μεταχειρισμένο, βγάλει και επιπλέον λεφτά σε σχέση με αυτά που έδωσε για καινούριο, το πουλάει.
Είναι μια σκέψη και αυτό, και κατά τη γνώμη μου, όχι κατακριτέα. Με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια. Και χαίρεσαι ένα αντικείμενο πολυτελείας κάποιο καιρό, και πουλώντας το, βγάζεις και επιπλέον λεφτά!
Αλήθεια, σκέφτομαι να ανοίξουμε ένα νήμα, και να κάνουμε ένα poll, πόσα από τα άτομα που παίρνουν ένα ρόλεξ, έχουν στο μυαλό τους το παραπάνω σκεπτικό. Θα πρέπει να απαντήσουν όλοι όμως ειλικρινά, για να βγει ασφαλές συμπέρασμα!
Και όχι μόνο το παραπάνω, αλλά και πόσοι επιλέγουν το ρόλεξ έναντι κάποιο άλλου, παρόμοιας τιμής μοντέλου άλλης εταιρίας, που πιθανών τους αρέσει και καλύτερα, απλά επειδή νιώθουν την ασφάλεια ότι αν πουλήσουν το ρόλεξ, δε θα βγουν χαμένοι.
