Είδα (πολύ καθηστερημένα είναι η αλήθεια) το SPECTRE και δηλώνω ερωτευμένος...
Έχει κανένας πρόχειρο το τηλ. της;
Και θυμήθηκα και Θεϊκή ατάκα της συγχωρεμένης της γιαγιάς μου (ένας πανκαλος άνθρωπος, που είχε τραβήξει του λιναριού τα πάθη στα νιάτα της και δεν κρατούσε κακία σε κανέναν):
Έχω επιστρέψει Χριστούγεννα από την Αγγλία στην Αθήνα. Η αδελφή μου θέλοντας να πειράξει τη γιαγιά της λέει:
-Γιαγιά το βράδυ θα έρθει από την Αγγλία και η φίλη του Άγγελου που είναι μαύρη.
Η γιαγιά πλέκοντας (όχι περλόν, δαντελένια σεμεδάκια)
-Να έρθει, να έρθει, καλό κορίτσι να είναι.
Με παύση ολίγων λεπτών με ταυτόχρονο πλέξιμο
-Δεν πειράζει που είναι μαύρη, καλό κορίτσι να είναι.
Με άλλη μία παύση
-Χάθηκε όμως ο κόσμος να βρει μία άσπρη;
Α ρε γιαγιά...
Σκέφτομαι ώρες ώρες, ότι μπροστά σε αυτά που είχαν τραβήξει αυτές οι γενιές, αυτά που τραβάμε τώρα, είναι παιδική χαρά. Αλλά είμαστε καλομαθημένοι τελικά.
Ξεκίνησα από τη "γυναίκα δηλητήριο" και το έκανα κοινωνική σπουδή