Άγγελε, από ότι φαίνεται, σου έχει γίνει εμμονή το μέγεθος.
Και πολύ σωστά!
(για το μέγεθος του Πανεράι μιλάμε.. 
).
Ό,τι και να λες -το οποίο είναι απολύτως σεβαστό- το 44άρι πανεράι πηγαίνει ΤΕΛΕΙΑ σε κάθε ενήλικο άτομο, γυναίκα η άνδρα.
Το αν αυτό γίνεται αντιληπτό απο το ίδιο το άτομο που το φοράει, είναι άλλο.
Σημασία έχει ότι του/της πηγαίνει.
Σήμερα, λες ότι πήγες να δοκιμάσεις ένα 44άρι, φορώντας το 40άρι.
Και δεν σε ικανοποίησε, επειδή σου φάνηκε μεγάλο.
Δηλαδή, τι άλλο περίμενες;
Ασφαλώς και αν πας με το μάτι συνηθισμένο στο μικρό ρολόι, κάθε μεγαλύτερο θα σου φαίνεται "υπερβολικό"..
Τα πράγματα όμως, ασφαλώς και ΔΕΝ είναι έτσι.
Σπύρο, κοίτα πως το σκέφτομαι εγώ το θέμα:
Καλώς ή κακώς τα μεγάλα ρολόγια έγιναν κάποια στιγμή μόδα, η οποία καλά κρατεί.
Δεν αναφέρομαι μόνο στα PANERAI, γενικά το λέω.
Έτσι αρχίσαμε να βλέπουμε κάτι τέτοια:
Όπως βλέπεις δε βάζω μόνο PANERAI, για να είναι το point μου σαφές.
Σαφώς ο καθένας φοράει ό,τι του αρέσει και ό,τι νομίζει ότι του πηγαίνει.
Εμένα προσωπικά το look: ρολόϊ που κρύβει το χέρι και πετάνε και τα lugs έξω από τον καρπό δεν μου αρέσει.
Επιπρόσθετα, επειδή θέλω το PAM να το βάζω και με το κουστουμάκι μου (άρα και τα πουκαμισάκια μου), φορώντας το 44-άρι (που προεξέχει από τον καρπό μου) δεν υπάρχει καμία περίπτωση να χωράει το μανίκι από πάνω.
Οπότε πάμε στο άλλο look: το ρολόϊ έξω από το μανίκι και το μανίκι τραβηγμένο ένα "κλικ" πίσω, που σημαίνει ότι το μανίκι του πουκαμίσου δε θα βγαίνει λίγο πιο έξω από το μανίκι του σακακιού, πράγμα
μη αποδεκτό στο prive club στο οποίο πίνω το Martini μου κάθε απόγευμα στις 18:00 sharp, μαζί με τους υπόλοιπους γαλαζοαίματους
Και εγώ Σπύρο το ΜΑRΤΙΝΙ μου δε το θυσιάζω για ένα Ιταλικό ρολόϊ
Θα ήθελα κάτι μεγαλύτερο από το 40-άρι, το 44-άρι όμως και δεν μου αρέσει στον καρπό μου και δε με βολεύει. Και ατυχώς το 2007 που το είχα πάρει, οι ανόητοι οι Ιταλοί δεν είχαν βγάλει το 42-άρι
Αλλά Ιταλοί είναι, δεν είναι Αμερικάνοι να έχουν και μισά νούμερα: 40 - 40.5 - 41 - 41.5 - 42 - κ.ο.κ μέχρι το 47
Αυτά, πάω να ψήσω κάνα κάστανο τώρα σε ένα κανονικό ταψί στο τζάκι, γιατί όπως είναι εμφανές από τη φωτό μου στο προηγούμενο post, έχει χιονίσει έξω και με έπιασε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης:
