Εχθές το βράδυ είχαμε ένα γεγονός τύπου Νικολούλη στο σπίτι.Ο πατέρας μου,ψάχνοντας κάτι στο υπόγειο βρήκε το πρώτο ρολόι που του χαρίστικε ποτέ!Ενα SEIKO 66-7970 handwind 17 jewels
Το πως δεν χάθηκε τόσα χρόνια με τις μετακομίσεις παραμένει απορίας άξιο,αλλά αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση είναι οτι αφού το κούρδισε [ εδώ πρέπει να αναφέρω οτι η φάτσα του είχε πάρει το RATED σηματάκι της τηλεόρασης όταν το κούρδιζε
] το ρολογάκι έδειχνε να φυσάει.Θέλει σίγουρα αλλαγή κρύσταλλου,μιας και μια χαρακιά δεν την γλύτωσε το κακόμοιρο,καθαρισμό στην μηχανούλα του,αλλά όταν γίνουν όλα αυτά θα είναι και πάλι μια κούκλα.
Μιας και με ανεχτήκατε μέχρι εδώ πιστεύω οτι σας αξίζουν κανα δυο φώτο [τραβήχτηκαν με Digcam αλλά λόγω μεγάλου μεγέθους αναγκάστηκα να τις κάνω resize οπότε sry αν είναι κακής ποιότητας]
ps:Είναι σίγουρα εκτός των σύγχρονων στανταρ και σχεδίου και μηχανής αλλά τα vintage κατά την γνώμη μου έχουν την δική τους αξία.
