Λέω απλά πως μέχρι το 1995 ο Ελληνας δεν ήξερε τι θα πει δάνειο, δόση, πιστωτική κάρτα και μέσα σε 15 χρόνια δεν αφήσαμε τίποτα όρθιο.
To 1996 πήρα ένα Μazda 323F. Τιμή 5,5 εκατομμύρια δρχ. Έδωσα πάνω από τα μισά προκαταβολή και τα υπόλοιπα με γραμμάτια-ξαναλέω γραμμάτια-με 36% επιτόκιο. Φίλε wolf μη μου ζητάς να ξαναγυρίσω πίσω σ'εκείνη την εποχή...
Η χώρα αυτή πάει κατά διαόλου γιατί δεν παράγει σχεδόν τίποτα. Είναι τόσο απλό...
Οι πολιτικάντηδες γέμισαν το δημόσιο με ανθρώπους που έμαθαν να μην κάνουν τίποτα, να εισπράτουν, να λαδώνονται και να το θεωρούν και κεκτημένο. Υπερχρέωσαν τη χώρα με κήβδιλες "παροχές" που τώρα αναγκάζονται να πάρουν πίσω. Έκαναν τη μίζα καθεστώς. Έδιωξαν, με λεονταρισμούς του τύπου "έξω οι πολυεθνικές", όσες προσπάθειες σοβαρών επενδύσεων πήγαν να γίνουν, οι οποίες και συνάλλαγμα θα έφερναν στη χώρα και τεχνογωσία. Θυμίζω, σε έναν μόνο τομέα, ότι Οpel, Alpha Romeo, Nissan, Pirelli είχαν κάποτε εργοστάσια στην Ελλάδα. Οι πολυεθνικές φυσικά στο τέλος ήρθαν, αλλά όχι για να παράξουν παράλληλα με τα κέρδη τους, αλλά μόνο για να υφαρπάξουν χρήμα αφού κατάλαβαν ότι εδώ είναι η χώρα της "αρπαχτής". Οι πολίτες έχουν πλήρως απαξιώσει το κράτος, το οποίο θεωρούν αντίπαλο κι όχι αρωγό-δικαίως σε μεγάλο βαθμό αφού το ίδιο το κράτος είναι που πρωτοστατεί στην απάτη. Οι σωστοί δημόσιοι υπάλληλοι, επιχειρηματίες, έμποροι, επαγγελματίες, αγρότες είναι πιά μειοψηφία. Όλοι μας είμαστε σ'ένα βαθμό υπεύθυνοι, τουλάχιστον με την έννοια της ανοχής αυτής της κατάστασης.
Θα μπορούσα να περιγράφω επί ώρες και για όλους τους τομείς τη σήψη που κατατρώει τη σύγχρονη Ελλάδα. Τη σήψη που την έχει κάνει αναποτελεσματική, αδύναμη, δυσκίνητη, δηλαδή εύκολο θήραμα. Τα αρπακτικά ως γνωστόν προτιμούν τα εύκολα θηράματα και μαζεύονται γύρω μας γιατί μυρίστηκαν την αδυναμία μας...
