Άλλη μία έκδοση του περιοδικού της ΡΡ, που αποστέλλεται στους owners που έχουν αγοράσει κομμάτια της εταιρείας.
Έκδοση: Καλοκαίρι 2020.

Cover:


Letter:


Αποσπασματικές φωτό από μερικά άρθρα:

Ref. 5035




Cal. CH 29-535 PS








Singapore Special Editions

Πάνω που οι φίλοι μου λοιπόν έδιναν το σ/κ που μας πέρασε συμβουλές μέσω Viber σ'έναν άλλο καλό φίλο που έπαιζε στη ρουλέτα στο Las Vegas (κι ήθελε λίγο βοήθεια με το ποντάρισμα), εγώ ετοιμαζόμουν για μία σημαντική συνάντηση που είχα στο Λονδίνο Δευτέρα-Τρίτη.

Χωρίς να έχω τη θέρμη ρολογότσαρκας παλαιοτέρων εποχών, αλλά έχοντας λίγο ελεύθερο χρόνο στο Λονδίνο, βρήκα ευκαιρία να φάω ramen (που τόσο μου είχε λείψει) αλλά και να δοκιμάσω μερικά ωραία ρολόγια. Πλησιάζουμε όλο και πιό κοντά σε νέο εισερχόμενο μιας και η όποια επόμενη επαγγελματική επιτυχία θα εορταστεί με ρολόι, οπότε λίγη προπόνηση δεν βλάπτει.

Περίεργος ο τίτλος, κουραστική ίσως η αρχή, αλλά ας περάσουμε στην ουσία.

Οι δοκιμές έγιναν στο νέο section του Selfridges με ρολόγια Υ.Ω. (στο ισόγειο) δειγματοληπτικά μεν σκόπιμα δε σε 2 μάρκες (AP & VC), μην ξεχνώντας βέβαια πως σε high street μέρη (κι ειδικά στο Λονδίνο) οι πιθανότητες του να ψωνίσει κάποιος σε ρεαλιστικά συμφέρουσες ή ανταγωνιστικές τιμές είναι λίγες. Παρ'όλα αυτά η επίσκεψη έγινε για να δω το νέο χώρο, να δω τί τιμές έχουν, να δω πόσο ανεκτική ή απλησίαστη είναι η εξυπηρέτηση, κλπ.

Πολλές μάρκες, IWC, JLC, Panerai, AP, Cartier, Longines, κλπ. κι έμαθα πως θα έχουν και Breguet κάποια στιγμή μέσα στο '18.

Ξεκινάμε με Novelty 2017 από την αγαπημένη πολλών, την ΑΡ:


"The Brick", YG + blue dial, περίπου €65k αν θυμάμαι καλά (δεν πρόλαβα να βγάλω φωτό και το καρτελάκι).

Δοκίμασα και το ίδιο σε RG, η τιμή είναι ίδια αν θυμάμαι καλά, το RG νομίζω πάει καλύτερα στο χέρι (έχει βεβαια λιγότερο όμορφο χρώμα στο dial) αλλά πάει και στον τόνο του δέρματος πιό πολύ.

Το ρολόι είναι ιδιαίτερα βαρύ, είναι λίγο χοντροκομμένο (όπως δυστυχώς είναι κι ο καρπός μου), το μπρασελέ είναι ένα τέρας σε πάχος και σχεδίαση, σώζεται λίγο η κατάσταση βέβαια λόγω του ότι είναι το 42-άρι ROO (κι όχι το 44-άρι), και φυσικά 'φωνάζει' πολύ λόγω χρώματος. Οι δοκιμές βέβαια γίνονται και γιατί πρέπει να δοκιμαστούν κάποια κομμάτια πριν αποκλειστούν, κι όχι μόνο για να δει κάποιος αν του πάει αυτό που ήδη έχει βολιδοσκοπήσει από stock φωτογραφίες.

Δοκίμασα επίσης και το ίδιο σε RG με δερμάτινο λουρί, το οποίο είναι πιό φθηνό (€42k αν δε με γελά η μνήμη μου) αλλά και σχετικά πιό ευκολοφόρετο. Η έκδοση με το μπρασελέ όμως έχει standard μέσα στο σετ και δερμάτινο λουρί.

Οι τιμές είναι full retail φυσικά και παίρνουν ένα 17.6% off αν κανείς κάνει χρήση του VAT exemption (λ.χ. αν το ρολόι αγοραστεί στο όνομα φίλου που είναι κάτοικος εκτός Ε.Ε.), όπως κι άλλο ένα 5% maximum έκπτωση από το κατάστημα για αγορές σε τέτοιο επίπεδο τιμής. Οι πωλητές είναι με commission. Δεν έχω τσεκάρει ακόμη αν μετά από αυτές τις εκπτώσεις η τελική τιμή αγοράς είναι competitive σε σχέση με Ασία (SIN/HKG), θα το ψάξω, αν και δεν νομίζω πως τελικά θα είναι. Ο πωλητής στην ΑΡ που με εξυπηρέτησε, όταν τον ρώτησα τί εγγύηση έχει το ρολόι, μου είπε "...2 χρόνια..." κάτι που είναι λάθος διότι το νέο policy της ΑΡ είναι πως από το 2017 και μετέπειτα όποιο ρολόι αγοράζεται από authorised AP dealer έχει πλέον 5 χρόνια εγγύηση, όσα χρόνια δηλαδή έδιναν πάντα μόνο οι μπουτίκ της εταιρίας.



Μετά την ΑΡ πήγα δίπλα στα VC τα οποία τόσο πολύ ήθελα να δοκιμάσω εδώ και καιρό, κυρίως το Overseas, σε ατσάλι και χρυσό.

Συνεχίζω λοιπόν σε λίγο.

Πάμε ένα ακόμη νέο νήμα (τύπου "...Το επόμενο του αντι-μεθ'επόμενου...") μιας και σήμερα το πρωί μού'ρθε έντονα πιά η επιθυμία για νέο incoming.

Οι επιλογές που σκέπτομαι είναι συγκεκριμένες:

1. AP ROO Safari, pre-owned (φίλου στη Σιγκαπούρη, 23 ετών, ο οποίος έχει PP 5296G και 5205G και θέλει να δώσει το Safari για να πάρει AP ROO σε 42mm RG);
2. IWC Portuguese PPC YG, cream dial, YG hour markers, single moon indication;
3. IWC Portuguese PPC WG, blue dial, single moon indication;
4. JLC Duometre Chronograph RG, Ref. 6012521;
5. ...

Θα προτιμούσα ένα με 'ανοικτόχρωμο' dial, όπως το IWC PPC YG ή το Duometre Chrono κι επίσης ένα με δερμάτινο λουράκι (όχι φουλ μπρασελέ).

Για να είμαι ειλικρινής, σήμερα μίλησα με το ρολογά μου στη Σιγκαπούρη και η αναζήτηση pre-owned Duometre Chrono ξεκίνησε (μου είπε ότι έδωσε ένα ίδιο 1 μήνα πριν).
Αν τα πράγματα κάτσουν όπως τα υπολογίζω (από πλευράς επαγγελματικών ταξιδιών), το ρολόι θα είναι στα χέρια μου έως τέλη Νοεμβρίου.

Το IWC είναι πάρα πολύ ωραίο, απλά στα 15.3 χιλιοστά πάχος είναι δύσκολο μέσα στα μανίκια με μανσέτες (και δυστυχώς τα περισσότερα πουκάμισά μου είναι ραμμένα έτσι).

Το νέο incoming θα παίζει στο rotation με το ALS Dato 39mm βέβαια, συν κάτι άλλο πιό απλό που θα δούμε τί θα είναι (αυτό θα προκύψει από τα ρέστα του trade με το Daytona).

Το ΑΡ Σαφάρι είναι αουτσάιντερ, τό'χω δοκιμάσει, τό'βαλα εδώ γιατί είναι πιό πρακτικό ως καθημερινό αλλά ομολογώ πως προτιμώ τον διηνεκή Πορτογάλο ή φυσικά το Duometre με την υπέροχη πλάτη.

Γνώμες για κάτι άλλο σε αυτό το στυλ?

Αν θυμάμαι καλά το ρολόι το είχα πάρει κάπου στο 2008, κι έκτοτε αμέλησα να του κάνω ένα σέρβις.

Ήταν να το κάνω πριν φύγω από Σιγκαπούρη νωρίτερα φέτος, το άφησα για τελευταία στιγμή και μετά ήρθαν να πάρουν τα πράγματα για να τα στείλουν Ελλάδα, οπότε το έβαλα στο κοντέινερ το ρολόι.

Λίγες μέρες πριν το ρολόι σταμάτησε και δεν κουρδίζει καθόλου, η κορώνα έχει κολλήσει. Βέβαια για αλλαγή ώρας η κορώνα βγαίνει έξω και αλλάζει μια χαρά η ώρα, το ρολόι όμως δεν κουρδίζει.



Τέλος πάντων, δεν πρέπει να είναι κάτι το ιδιαίτερο, φαντάζομαι ότι ο εν λόγω μηχανισμός δύναται σχετικά εύκολα να έρθει σε καλή λειτουργία και κατάσταση. Αν ξέρετε κάποιον που μπορεί να το κάνει όμορφα κι ωραία, στείλτε μου ένα ΠΜ.

Θα ενημερώσω το νήμα όταν το ρολόι έρθει στα ίσια του, απλά να το έχουν υπ'όψιν τους κι άλλοι που έχουν Archimede (αν και δεν νομίζω πως έχει να κάνει με την εταιρία).

Όλα εδώ για τα Richard Mille.







Είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω κάποια στιγμή πέρυσι (στα πολύ γρήγορα) δύο κομμάτια τους. Πολύ ελαφρά, πολύ βολικά στον καρπό, αλλά και πάρα μα πάρα πολύ ακριβά.

Εταιρία με όνομα λίγο μεγαλύτερο της δεκαετίας, που ποντάρει στο δυνατό μάρκετινγκ. Άκουσα πως οι χρονογράφοι της είναι τα πιό ευπαθή από όλες τις σειρές, και πρέπει γενικά να αποφεύγονται. Μικρά production runs, 30-50 κομμάτια, κι όταν ένα χαλάσει ανακαλούν όλα τα υπόλοιπα της σειράς αφού πρέπει να ξαναπεράσουν το testing & certification. Φυσικά αυτό συμβαίνει σε συγκεκριμένες περιπτώσεις κι όχι σε όλα τα τεχνικά προβλήματα που μπορεί να βγάλει ένα ρολόι.

Το σέρβις εδώ για πελάτες που ζουν στη Σιγκαπούρη, όπως έχω αναφέρει κι αλλού, κοστίζει περίπου 3,100 Ευρώ απλά για να ανοίξουν το ρολόι και να σου πουν τί έχει, και κατόπιν άλλα 3,000-3,500 Ευρώ για να το επισκευάσουν. Σύνολο δηλαδή περίπου 6,500 Ευρώ στις περισσότερες περιπτώσεις βλαβών.

Πάμε για το επόμενο σιγά-σιγά...

Ο Ναυτίλος 5712/1Α είναι πολύ βολικός στο χέρι και σε ταξίδια, είναι άνετο every day watch. Το moonphase complication που έχει δεν το χρησιμοποιώ ιδιαίτερα, θα προτιμούσα chrono, GMT ή Annual complication. Tο ατσάλινο μπρασελέ είναι ό,τι καλύτερο από όλα τα υπόλοιπα ατσάλινα της αγοράς αλλά βλέπω ότι προτιμώ ξεκάθαρα ρολόγια με δερμάτινο λουράκι (pin buckle ή deployant). Το ρολόι έχει πάρα πολύ καλή χρονομετρία, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Το να δώσω το 5712/1Α ή όχι είναι ένα κομμάτι. Αν το αντικαταστήσω με new (single sealed) 5980/1Α ή new (double sealed) 5980R, είμαστε εντάξει (δίνω Ναυτίλο, παίρνω Ναυτίλο με άλλα complications).

Το Calatrava είναι πολύ κλασικό, το dial είναι υπέροχο αν ζήσεις λίγο με το ρολόι και το εκτιμήσεις, όμως το ρολόι είναι αρκετά λιτό και πιθανώς λίγο γεροντίστικο για το στυλ ζωής που έχω. Το πλεονέκτημά του είναι ότι ρυθμίζεται εύκολα αν ταξιδεύει κανείς. Η ανυπαρξία open back δεν με ενοχλεί καθόλου, αφού έχω άλλο ΡΡ με ανοιχτή πλάτη.


Υποψήφια μοντέλα:

- 5140G: κλασικό αλλά δύσκολο σε ταξίδια (αλλαγή ώρας κλπ.)
- Datograph, το τωρινό σε RG. Δυνατό αλλά λίγο bulky.
- Zeitwerk. Ρολογάρα αλλά λίγο χοντρό, κι η ώρα δεν αλλάζει εύκολα, πρέπει να γυρίζεις και να γυρίζεις, minute by minute για να αλλάξεις ώρα... Δύσκολο για να φοριέται κάθε μέρα, ίσως?
- 5130P: το έβαλα προχθές σε YG, καταπληκτικό, μου άρεσε. Αλλά πάλι ΡΡ?
- 5905Ρ: δύσκολο για αλλαγή ώρας αν πας ταξίδι, αλλά πολύ όμορφο κομμάτι.
- AP Millenary: τα ΑΡ δεν τα ξέρω καλά, αλλά αυτό είναι καλή πρόταση, βγαίνει και σε ατσάλι που λέει ο λόγος.
- Lange 1: το νέο μοντέλο, κλασικό και απλό, ρολογάρα αλλά πάλι ένα κομμάτι σαν το Calatrava ίσως? Και σε τί μέταλλο?
- Lange Saxonia Annual.
- Κάποιο AP RO απλό/Chrono σε RG (φουλ RG μπρασελέ ή δερμάτινο λουράκι).

Τα Patek είναι άνετα στο θέμα ρύθμισης ppc (μιας και δεν έχουν το έτος ως complication, π.χ. όπως τα IWC ppc) αλλά είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στο πότε πρέπει ή όχι να αλλάζει/ρυθμίζει κανείς ώρα, ημερομηνία, μήνα κλπ.

Προχθές έβαλα το two-tone 5980/1AR. Ωραίο, αλλά όχι κάτι το τόσο ιδιαίτερο όσο περιγράφεται.

Εχθές βρήκα ένα F.P. Journe με astrological month / seconds / platinum case / date / PR. Το δίνει 21,500 Eur, no box, no papers, 2 ετών.
Ρωτάω τους τρελλούς εδώ, μου λένε ότι το εν λόγω movement του Journe (Cal. 1300) έχει βγάλει θέματα και κολλάει ο δίσκος με τους αστρολογικούς μήνες.
Η τιμή είναι λίγο ψηλή, και υπάρχει ρίσκο. Τον Αύγουστο θα είμαι Γενεύη, οπότε λουράκι (αγορά νέου) και authentication μπορώ να κάνω εκεί.
Το ρολόι φοριόταν πάρα πολύ ωραία... Άλλο πράγμα η πλατίνα...

Μετά πάμε στα Lange. Κατά προτίμηση handwound. Κακό με τα Lange το ότι δεν αντέχουν νερό (για τα ΡΡ ξέρω πως δεν καταλαβαίνουν τίποτα, είναι over-engineered). Επίσης, το ρολόι πρέπει να διαβάζεται εύκολα. Λύσεις τύπου Langematic Perpetual που προσπαθείς με μεγενθυντικό φακό να δεις τί γίνεται, δεν νομίζω να βολεύουν.

Ακούω ότι το 5990 της ΡΡ είναι εκπληκτικό κομμάτι. Αυτό τα συνδυάζει όλα. Ταξιδιωτική ώρα, chrono, γκρι dial και ατσάλι που περνά απαρατήρητο, αλλά θα ήθελα να αποφύγω το ατσάλι ως κάσα.






5980/1AR











Γνώμες ευπρόσδεκτες, θα ενημερώνω το νήμα κάθε φορά μετά από διάφορες νέες δοκιμές, αλλά και φυσικά μόλις γίνει το όποιο incoming (ίσως σύντομα, ίσως αργότερα μέσα στο 2015).

Παιδιά ψάχνω για ένα σετ ακουστικά και φορητό ενισχυτή.

Στα ακουστικά κάτι μπορώ να καταλάβω, στους φορητούς (ή και σταθερούς) ενισχυτές ακουστικών όμως δεν ξέρω πολλά.

Προσπαθώντας να κόψω δρόμο και για να μην φάω τα επόμενα 2-3 σ/κ μέχρι να βρω καλές πληροφορίες στο διαδίκτυο, αν κανείς μπορεί να βοηθήσει, θα το εκτιμούσα.

Είμαι κοντά είτε σε συνδυασμό:

Ακουστικά Sennheiser ή Sony
Ενισχυτής (φορητός) iFi ή Sony

Αν κανείς έχει πρόταση για τον ενισχυτή κυρίως, τί είναι πρακτικότερο και καλύτερο σε αυτήν την κατηγορία, θα ήθελα να το ακούσω.

Ευχαριστώ.

Review: Patek Philippe Nautilus 5712/1A-001



Στα τέλη του προηγούμενου μήνα έγινα κάτοχος ενός ολοκαίνουργιου Patek Philippe, της σειράς Nautilus. Το εν λόγω κομμάτι αγοράστηκε καινούργιο από authorized dealer της ΡΡ στη χώρα κατοικίας μου και η απόφαση να καταλήξω σε αυτό πάρθηκε μετά από πολλή σκέψη και εξαντλητικές δοκιμές αναρίθμητων άλλων κομματιών διαφόρων κατασκευαστών.

Το παρακάτω είναι το πρώτο μου σύντομο review για ρολόι, κι επέλεξα αυτό το συγκεκριμένο μοντέλο καθ’ότι η σύντομη έως τώρα παραμονή μαζί του δημιουργεί μόνο θετικά συναισθήματα. Το review το κάνω κυρίως για να αναφέρω προσωπικά συμπεράσματα από την συγκατοίκηση μαζί του, σε πρακτικό επίπεδο, παρά να αναφέρω ή να αναδείξω τεχνικά χαρακτηριστικά.

Μάρκα – όνομα στην αγορά (brand/esteem):

Η Patek Philippe έχει πολύ δυνατό όνομα, το οποίο προσέχει ως κόρη οφθαλμού. Οικογενειακή εταιρία που δεν σκοπεύει να επενδύσει στο να μεγαλώσει το δίκτυο των μπουτίκ της, αλλά που ποντάρει σταθερά κι αυξανόμενα στους εξουσιοδοτημένους κοσμηματοπώλες με τους οποίους συναργάζεται σε όλες τις χώρες.

Το όνομα είναι εγγύηση από μόνο του. Από τους λίγους φίλους ή γνωστούς στους οποίους έτυχε ως τώρα να μην μπορέσω να ‘κρύψω’ το εν λόγω κομμάτι,  αυτοί που ήδη είχαν ακουστά τη μάρκα, με την εικόνα του τί φοράω συνήθως κολλούσαν τα μάτια τους στο ρολόι επανηλειμμένα. Το ρολόι καθηλώνει και επιφέρει σεβασμό που ποτέ δεν έχω ζήσει με άλλο κομμάτι.



Σχεδίαση – εμφάνιση (design/appearance):

Η σειρά Ναυτίλος της ΡΡ σχεδιάστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1970 από τον αείμνηστο Gerald Genta, ο οποίος βέβαια είχε λίγα χρόνια νωρίτερα σχεδιάσει το Royal Oak για την Audemars Piguet.

To ιδιαίτερο και ξεχωριστό σχήμα κάσας και μπρασελέ είναι απαράμιλλα όμορφο και κομψό, κι αυτό που τα εξυψώνει ως σύνολο είναι το πώς ταυτόχρονα δένουν τόσο καλά μαζί, προσφέροντας παράλληλα μεγάλη άνεση στον καρπό που φορά το ρολόι.

Στην καθημερινότητα το ρολόι τα πηγαίνει πάρα πολύ καλά, είτε από πλευράς συνδυασμού με ρούχα είτε από πλευράς χρήσης σε διαφορετικές συνθήκες. Μπορεί να καλύψει τον ιδιοκτήτη του σε πάρα πολλές περιπτώσεις. Για παράδειγμα:

• Ναι για γραφείο, με κουστούμι ή τζην. Δεν είναι η ιδανικότερη λύση για κουστούμι σε γραφείο, αλλά δεν είναι και η χειρότερη.
  Ναι για ντύσιμο με τζην οπουδήποτε, οποτεδήποτε. Ιδανικό.
  Ναι για παραλία, πισίνα, άφοβα.
  Ναι για ταξίδι, καθ’ότι ο πασπαρτού χαρακτήρας του δεν σε υποχρεώνει να το αφήνεις στα –καθόλου ασφαλή– μίνι θησαυροφυλάκια των ξενοδοχείων.
  Όχι για επίσημο βραδυνό ντύσιμο, εκεί πάει καλύτερα ένα ωραίο λεπτό dress κομμάτι με δερμάτινο λουράκι.

Δεν είναι βαρύ, πιό πολύ προς την ελαφρά μεριά το βρίσκω, δεν το έχω ζυγίσει όμως ακόμη ώστε να έχουμε ασφαλή αποτελέσματα. Το υπολογίζω στα 90-95 γραμμάρια το πολύ, μπορεί όμως να πέφτω και αρκετά έξω.

Η δυνατότητά του να χρησιμοποιείται και να ταιριάζει σε διαφορετικές καταστάσεις, περιβάλλοντα και συνδυασμούς γκαρνταρόμπας το κάνει από τα ρολόγια με πλεονέκτημα σε θέμα ασφάλειας. Το φοράς στον καρπό σου πάντα, είτε είσαι σε ταξίδι είτε σε παραλία.

Το ρολόι έχει άλλο ένα μεγάλο πλεονέκτημα – περνά απαρατήρητο, πολύ περισσότερο από όλα τα Rolex. Σε κάποιον ο οποίος γνωρίζει τα Patek Philippe και δει τη μάρκα, εκεί δεν θα περάσει απαρατήρητο. Όμως αυτοί που ανήκουν στη συγκεκριμένη κατηγορία είναι πολύ λιγότεροι από αυτούς που ξέρουν πάνω-κάτω μόνο τα Rolex ή άλλα παρόμοια ρολόγια.



Τιμή – διαθεσιμότητα – μεταπώληση (price/availability/resale value):

Πολύ, πάρα πολύ ακριβό για ατσάλινο ρολόι. Λιανική τιμή στη χώρα αγοράς 29,900 Ευρώ. Ιντερνετική τιμή Αμερικής 27,300 Ευρώ. Όλες οι τιμές είναι με το παλιό τιμολόγιο (προ-Μαίου 2014). Από 1ης Μαίου 2014 έγινε αύξηση του κατασκευαστή, η οποία είναι της τάξης του 4% κατά μέσο όρο (λαμβάνοντας υπ’όψιν ισοτιμίες κλπ.)

Η διαθεσιμότητα είναι αρκετά περιορισμένη. Το ρολόι είναι λίγο πιό εύκολο στο να βρεθεί και να παραγγελθεί από ότι ο απλός μπλε Ναυτίλος (το περίφημο 5711/1Α-001), παρ’όλα αυτά οι περισσότεροι εξουσιοδοτημένοι κοσμηματοπώλες είναι ευχαριστημένοι αν μπορούν να λάβουν ένα κομμάτι το μήνα από το εργοστάσιο, κατά μέσο όρο.

Η μεταπωλητική αξία είναι υψηλή, από τις πιό υψηλές για ρολόι της κατηγορίας. Το όνομα ΡΡ είναι πρακτικά μετρητά στο χέρι, τουλάχιστον γι’αυτούς που γνωρίζουν καλά την Ελβετική εταιρία.

Functions:

Moonphase, ημερομηνία σε ευανάγνωστο sub-dial, power reserve (48hrs), δεπτερόλεπτα σε sub-dial.



Kάσα – μπρασελέ (case/bracelet):

Το ρολόι είναι ατσάλινη κατασκευή με μέγεθος κάσας τα 40 χιλιοστά, η οποία έχει πάχος 8.6 χιλιοστά. Η υδατοστεγανότητα της κατασκευής είναι 60 μέτρα, σε αντίθεση με τα εξαδέλφια του (δηλ. με τους Ναυτίλους 5711 & 5726) τα οποία πάνε στα 120 μέτρα.

Η κάσα και το κρύσταλλό της δείχνουν και νιώθουν πιό λεπτεπίλεπτα και ευαίσθητα, πάντα σε σχέση με ένα Rolex. Αυτή είναι τουλάχιστον η αίσθηση που έχω εγώ μέχρι στιγμής. Φοβάσαι πολύ περισσότερο να ακουμπήσεις ή να χτυπήσεις κατά λάθος το ρολόι σε μία γωνία του γραφείου, σε ένα γωνιακό τοίχο, σε ένα πλαστικό, σε μία μεταλλική επιφάνεια.

Οι αντοχές του ρολογιού είναι άγραφο πεδίο για εμένα προσωπικά, και αυτό είναι ένα ρίσκο που πήρα πριν την αγορά. Όμως η εύκολη πρόσβαση στο δίκτυο σέρβις της Patek Philippe (αν ποτέ συμβεί κάτι) και η σκέψη πως ό,τι κι αν πάθει μπορεί να επισκευαστεί, δεν ήταν αρκετές ώστε να με σταματήσουν και να μην το πάρω.

Είμαι σίγουρος πως Rolex σε αντοχή ή σε σκληραγώγηση δεν είναι, θέλω όμως να πιστεύω ότι δεν είναι ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο ή εύθραυστο ρολόι όπως κάποιος φίλος μου το περιέγραψε πρόσφατα. Ο χρόνος θα δείξει.

To ρολόι ξεχωρίζει για το υπέροχο dial του. Λευκόχρυσοι hour markers πάνω σε ένα μυστήριο, μεθυστικό και εναλλασσόμενο μπλε. Πολύ καλό lume. Σχετικά χοντροί βραχίονες ώρας και λεπτών.

Το dial είναι ιδιαίτερα φωτεινό την ημέρα, το κοιτάς και σου ανοίγει η καρδιά. Όταν όμως έρθει το βράδυ, πάλι το κοιτάς και έχει μία ιδιαίτερη ικανότητα να ξεχωρίζουν τα hour markers και ως συνέπεια να βλέπεις πολύ καλά την ώρα. Καμμία σχέση με το ΑΡ που είχα (ROC 41mm). Πολύ καλύτερο lume, σαφέστατα ανώτερη ευκρίνεια και ομορφιά του dial.

Το dial, κατόπιν προσεκτικής παρατήρησης με γυμνό οφθαλμό, εκπέμπει ποιότητα. Ξεχωρίζει πραγματικά. Το πώς είναι βαμμένα/χαραγμένα τα αστέρια και το φεγγάρι στο moonphase subdial, το πώς στέκονται και φέγγουν στην κυριολεξία τα white gold hour markers, το πώς γυρίζει ο δείκτης των δεπτερολέπτων. Το dial ξεχειλίζει από λεπτομέρεια, κι ένα μάτι που έχει μάθει να κοιτά Rolex dial θα καταλάβει άμεσα τη διαφορά – η οποία είναι μεγάλη.



Χρονομετρία:

Το δικό μου τουλάχιστον ρολόι κρατά καλό χρόνο. Έχει πάει πίσω κατά μέσο όρο, ως τώρα, 2 δεπτερόλεπτα την ημέρα.

Μηχανισμός (movement):

Caliber 240 PS IRM C LU. Πανέμορφο micro rotor, αθόρυβος μηχανισμός.

Συσκευασία (packaging):

To ρολόι έρχεται σε ένα μικρό κουτί, σφραγισμένο αεροστεγώς και εξωτερικά σφραγισμένο το κουτί με αυτοκόλλητα. Όλοι οι έλεγχοι που έχει περάσει το ρολόι είναι τσεκαρισμένοι και εμφανείς πάνω στο κουτί.



Το υπέροχο και μοναδικό ξύλινο κουτί της Patek Philippe έρχεται χωριστά. Λουστραρισμένο και αστραφτερό, εντυπωσιάζει ακόμη περισσότερο από το ίδιο το ρολόι. Επειδή δεν μου αρέσει να κάθονται τα κουτιά κλειδωμένα σε συρτάρια, ειδικά αυτό θα το χρησιμοποιήσω στο γραφείο, βάζοντας μέσα τις πένες μου και ένα-δυό αναμνηστικά ή άλλα μικρά αξεσουάρ. Τέτοια άριστα κομμάτια πρέπει να απολαμβάνονται καθημερινά, όπως άλλωστε και το ίδιο το ρολόι.



Επίλογος:

Πώς μπορεί κανείς να δικαιολογήσει την αγορά ενός ατσάλινου ρολογιού το οποίο έχει κόστος κτήσης πάνω από 4 φορές αυτό ενός εφάμιλλου Rolex? To Patek Philippe 5712/1A-001 είναι ένα κομμάτι που ξεχωρίζει για την μοναδική προσοχή στη λεπτομέρεια, για την υπεράνω ποιότητα κατασκευής του, για την αξεπέραστη κομψότητά του. Τα υπόλοιπα είναι στην κρίση του καθενός μας να τα αξιολογήσει.

Δεν μετανοιώνω ούτε λεπτό για τα χρήματα που έδωσα, και είμαι σε διαδικασία να δώσω τα 2 Rolex που έχω ακόμη κρατήσει (έχω ήδη δώσει/χαρίσει άλλα 2). Ίσως κάποια στιγμή να αποκτήσω πάλι ένα Rolex, το YG GMT IIC. Οι πιθανότητες όμως είναι να πάω πάλι σε Patek Philippe ή σε ALS. H Rolex είναι καλή, πολύ καλή, όταν όμως κανείς βάλει στον καρπό του ένα κομμάτι Υ.Ω., τότε το πεδίο αλλάζει. Το είδα στο πρόσωπο των λίγων φίλων που δοκίμασαν το ρολόι μου – το βλέμμα τους κόλλησε, στην κυριολεξία. Η Patek και η Lange (ως παραδείγματα) είναι σε ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο από την Rolex, τελεία και παύλα.

Περισσότερες φωτογραφίες σύντομα, να τραβήξω ένα πρωί με καλό φως και τον μάκρο φακό...