Γιάννη μου, η υπόθεσή σου "πάσχει" στο εξής:
Υπόθεση εργασίας:
ας υποθέσουμε ότι χωρίς να δει το ΑΤ, αγοράζει το explorer, γιατί είναι.... είναι.... είναι κλπ και σε κάποια στιγμή, βλέπει το ΑΤ και του αρέσει περισσότερο και.."
Strifteros
Με αυτή τη λογική, ό,τι και να πάρει, όσο καλά και να το έχει σκεφθεί προηγουμένως, ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ ότι αργά ή γρήγορα θα δει κατι που θα του αρέσει περισσότερο.
Δεν γίνεται δουλειά έτσι..
Οκ, μια-δυό αλλαγές στη συλλογή του, ας τις κάνει κανείς.
Όμως, δεν στέκει όλη την ώρα να αγοράζονται ρολόγια και να πωλούνται μετά απο λίγο.
Ουσιαστικά, είναι σα να τα δανείζεται (όποιος το κάνει) για λίγο από τον ιδιοκτήτη τους - που ειναι ο επόμενος αγοραστής.
Ειδικά, τα συγκεκριμένα ρολόγια που κοιτά ο Άγγελος, είναι keepers.
Και να μην ήταν, όμως, αλίμονο αν αύριο πάει έχοντας στο μυαλό πόσο θα τα μεταπωλήσει..
(συγγνώμη, αλλά πιο ξενέρωτη κουβέντα, την παραμονή που πάει ο άλλος να αγοράσει τέτοια ρολόγια, δεν γίνεται..)