Λες ρε Σπύρο δηλαδή από 20Κ που έσκασα γι αυτά τα δύο να τα δώσω στα γεράματα 3Κ και τα δύο? Μη μου λες τέτοια
Μμμ, ωραίο θέμα βάζεις Άγγελε ! Κάτσε να σε δω τώρα, τι απ' τα παρακάτω θ' απαντήσεις στο κουϊζ.
Λοιπόν, σε -ας πούμε- τριάντα χρόνια από σήμερα, που θα θεωρείσαι ξερω 'γω ηλικιωμένος, σκέπτεσαι να πουλήσεις τα δύο παλιά σου Rolex, Batman και Cameron. Κατά το χρόνο της πώλησης ισχύει ένα από τα παρακάτω σενάρια :
α) Διαπιστώνεις ότι τελικά επρόκειτο για φανταστική επένδυση : Τα διαολεμένα έχουν εικοσαπλασιάσει την αξία τους. Είπαμε, Rolex είναι, τι πιο φυσικό ;
β) Η μία - η άλλη : Αποπληθωρισμένα, τα χρήματα που σου προσφέρονται είναι περίπου όσα είχες δώσει πριν τριάντα χρόνια για την αγορά τους. Εάν υπολογίσεις και τα σέρβις που έχουν γίνει στο μεταξύ, μπορεί να σε έχουν μπάσει και λίγο μέσα. Δε βαριέσαι, τουλάχιστον τα φχαριστήθηκες για τρεις δεκαετίες.
γ) Quelle catastrophe ! O τύπος στο μαγαζί σου προσφέρει τρία ψωροχλιάρικα και για τα δυό ρολόγια. Και χάρη σου κάνει, λέει, που σε είδε γέροντα και σε λυπήθηκε. Ειδάλλως ούτε τόσα. Άκου, τον αγύρτη ! Σηκώνεις τη μαγκούρα σου, του ρίχνεις μία κατακέφαλα, παίρνεις τα ρολόγια και σέρνεσαι ως πίσω στο σπίτι, γηραιότερος κατά δέκα χρόνια....
δ) Μπαίνεις στο μαγαζί με τα μεταχειρισμένα, δείχνεις τα ρολόγια στον τύπο, αυτός τα κοιτάζει απορημένος, ξύνει το κεφάλι του κι αναρωτιέται τι του θυμίζει η λέξη "Rolex". "-
Αυτά τα χρησιμοποιούσαν κάποτε για να βλέπουν την ώρα, σωστά παππούλη ; Μπα, δε μ' ενδιαφέρουν, ίσως να στα πάρουν σε κάνα παλαιοπωλείο, για κάνε μια βόλτα...". Σηκώνεις τη μαγκούρα σου, του ρίχνεις μία κατακέφαλα, παίρνεις τα ρολόγια και σέρνεσαι ως πίσω στο σπίτι, γηραιότερος κατά είκοσι χρόνια....
Αιτιολογημένη απάντηση, παρακαλώ !