Κατ' αρχάς ο ανθρωπος δεν ειναι μονογαμικός οπότε μαζί σου σε αυτό αλλά αν κατάλαβα καλά το συλλογισμό σου,με τη δικιά σου λογική η χρήση για παράδειγμα εργαλείων από τον άνθρωπο ειναι μη φυσιολογική αφου συναντάται σε πολυ μικρο ποσοστό στο ζωικό βασίλειο ?(Δε χρειαζεται να αναφέρω τα άπειρα πράγματα που κάνουμε διαφορετικά από τα αλλα θηλαστικά.)
μα δεν διαφωνω μαζι σου. διαφωνω με τη λογικη οτι καθετι που προκυπτει ως 'φυση' ειναι το σωστο και οχι οτι ο ανθρωπος εξελικτικα επιλεγει και υιοθετει για ενα σωρο λογους. αν ομως κατι ειναι σωστο επειδη ο ανθρωπος το επιλεγει, αφενος μεν δεν αναγεται στη φυση, αφετερου δε δεν ειναι σταθερο και μπορει να αλλαξει αναλογα με τις συνθηκες, την κοινωνια, το χωροχρονο κοκ.
απλα αν ειναι να λεμε φυσιολογικο οτιδηποτε προερχεται απο τη φυση και τιποτε αλλο, τοτε μπαινουμε σε μια ...μη φυσιολογικη ερμηνεια του ανθρωπου και της κοινωνιας του.
οποτε θα πρεπει να ειμαστε δεκτικοι στην εξελιξη του ανθρωπου και της κοινωνιας του, και ανοικτομυαλοι στις αλλαγες οι οποιες ερχονται για να εξελιξουν τις κοινωνικες δομες, τη λειτουργια του ανθρωπινου ειδους με ενα τροπο που στηριζεται σε αρχες.
υπο αυτο το πρισμα, το να μπορει ενα ομοφυλο ζευγαρι να μεγαλωσει παιδια δεν μου φαινεται καθολου παραδοξο ασχετα αν μου αρεσει αισθητικα η' οχι.
εχω ενα φιλο που ειναι ομοφυλοφιλος και οταν ηταν νεος αποφασισε να παντρευτει και να κανει παιδι. καταπιεσε τον εαυτο του μεσα σε μια κοινωνια καταπιεστικη και φοβικη. υπεφερε οσο ελαχιστοι. χωρισε, μεγαλωσε το παιδι του μαζι με τη γυναικα του, και οταν η ωρα ηρθε αποφασισε να μιλησει στο παιδι του και να του εξηγησει τον εαυτο του, τρεμοντας απο το φοβο της απορριψης, αυτος ενας πολυ καλος πατερας, τρεμοντας καθε δευτερολεπτο της διαδικασιας αυτης. το παιδι του τον αγκαλιασε και εκλαψε μαζι του κανοντας τον να νιωσει οτι ειναι περισσοτερο πατερας απο ομοφυλοφιλος. και μετα η κοινωνια και οι φοβοι του θαμπωσαν μπροστα στο μειζον.
θελω να πω οτι το δικαιωμα στο να μεγαλωσει καποιος ενα παιδι, η ικανοτητα του αυτη, η δυνατοτητα που εχει να προσφερει, ειναι ασχετη απο τη σεξουαλικη του ταυτοτητα. η κοινωνια μας ειναι γεματη απο ομοφυλοφιλους που δημιουργουν οικογενειες, κανουν παιδια, και βρισκονται στη ντουλαπα.
η αισθηση που εχει δημιουργηθει ειναι οτι οι ομοφυλοφιλοι ειναι εκλυτοι, ζουν μια ζωη στα ορια 'η περα απο αυτα, ειναι ανθρωποι χωρις αξιοπρεπεια και αρχες. και αυτο ειναι ο λογος που οι περισσοτεροι ειναι αρνητικοι. ειναι ενα υποσυνειδητο κατηγορω. θεωρουμε σαν κοινωνια οτι ο ομοφυλοφιλος ειναι ενας τυπος που ντυνεται προστυχα, ψωνιζεται στα μπαρακια, διαφθειρει νεαρα παιδια κοκ. Δεν ειναι ετσι. Απλα δεν ειναι ετσι. Επιπροσθετα η κοινωνικη απορριψη, η κοινωνικη κατακραυγη οδηγει πολυ περισσοτερο σε τετοιες αντιδραστικες συμπεριφορες. Η αξιοπρεπεια ενος ανθρωπου δεν ειναι θεμα σεξουαλικης ταυτοτητας. Γιατι ειναι καλυτεροι γονεις καποιοι που τρελλαινονται στο swinging, ξενοπηδανε σε καθε ευκαιρια, ειναι παντρεμενοι με γυναικα και ψωνιζουν γκομενες η΄γκομενους κοκ? οι ομοφυλοφιλοι που διαγουν τετοια ζωη ειναι μια μειοψηφια μπροστα στους πολλους, και ειναι οντως πολλοι. και ειναι πολυ περισσοτεροι οι στρειτ που διαγουν αντιστοιχη ζωη μεσα στην ετεροφυλια τους.
ειναι καποιος αξιοπρεπης, με αρχες, ικανος να μεγαλωσει παιδια? αυτο μου αρκει. το αν τον παιρνει η' τον δινει μου ειναι παντελως αδιαφορο.
και ως ανθρωπος θεωρω οτι με υποβιβαζει απιστευτα η επικληση της φυσης.
θεωρω καταντια για το ανθρωπινο ειδος να στηριζει τις αποψεις του στη φυση. θλιβερη καταντια, αναχρονισμο και οπισθοδρομηση